آموزش طرز تهیه چای سبز برای لاغری در کارخانه با دارچین و زنجبیل

طرز تهیه چای سبز

طرز تهیه چای سبز ،طرز تهیه چای سبز برای لاغری،طرز تهیه چای سبز چینی،طرز تهیه چای سبز کیسه ای،طرز تهیه چای سبز در کارخانه،طرز تهیه چای سبز سرد،طرز تهیه چای سبز با لیوان مخصوص،طرز تهیه چای سبز،طرز تهیه چای سبز با دارچین،طرز تهیه چای سبز با زنجبیل،طرز تهیه چای سبز لاغری

آموزش طرز تهیه چای سبز برای لاغری در کارخانه با دارچین و زنجبیل در سایت جسارت.در این مطلب از سایت جسارت می خواهیم در مورد چای سبز و طرز تهیه چای سبز صحبت کنیم.این چای با دارچین و زنجبیل نیز مصرف می شود که در ادامه اطلاعات مفیدی را برای شما عزیزان بیان می کنیم

آموزش طرز تهیه چای سبز

برای تازه و معطرماندن چای سبز بهتر است آن را در ظرفی تیره بریزید و در محلی تاریک و به دور از نور و رطوبت نگهداری کنید. برای هر نفر 1 قاشق مرباخوری چای سبز را در قوری ریخته و به ازای هر یک قاشق، 1 لیوان آب داغ با دمای 80 تا 85 درجه به آن اضافه کنید. درب قوری را به مدت 7 تا 8 دقیقه بگذارید. سپس آن را بنوشید. چای سبز مانند چای سیاه نیازی به دم‌کردن روی حرارت ندارد. نکته: اگر چای سبز را داغ می‌نوشید، قبل از دم‌کردن، گیاهان مورد علاقه خود مثل زنجبیل، نعنا یا بابونه را به آن اضافه کنید. اگر چای سرد را با یخ دوست دارید، بگذارید چای به مدت ۳۰ دقیقه در دمای اتاق سرد شود و سپس، آن را به مدت دو ساعت در یخچال بگذارید.

چگونه دمنوش پرتقال و لیمو با چای سبز را تهیه کنیم؟

برای درست کردن این دمنوش ابتدا باید یک قاشق غذا خوری پوست لیمو و یک قاشق غذا خوری پوست پرتقال را با یک قاشق غذا خوری چای سبز مخلوط نموده و سپس یک قاشق غذا خوری آویشن خشک و یک لیوان آب اضافه کنیم.پوست لیمو، پرتقال، چای سبز و آویشن را درون صافی قوری بریزید.به اندازه یک فنجان آب‌جوش روی آن‌ها بریزید و اجازه دهید به مدت حداقل 5 دقیقه خوب دم بکشد. در آخر، آن را درون لیوان بریزید و آب‌جوش نیز به آن اضافه کنید.نکته: این نوشیدنی حتماً باید در یک ظرف دربسته مثل قوری دم بکشد، در غیر این صورت رنگ و عطر مناسبی نخواهد داشت.

چگونه چای سبز با زنجبیل و نعناع را تهیه کنیم؟

چای سبز و نعناع دم‌نوشی هضم‌کننده و محبوب در مراکش است. طعم تلخ چای سبز با اضافه‌کردن کمی عسل، بهتر می‌شود. این دم‌نوش نشاط‌آور را می‌توانید به صورت سرد هم مصرف کنید.ابتدا یک قاشق غذاخوری چای سبز را با ریشه زنجبیل مخلوط کزده ، سپس چند برگ نعناع اضافه می کنیم و در یک لیوان آب جوش می ریزیم.ریشه زنجبیل، برگ نعناع یا نعناع خشک و چای سبز را داخل قوری بریزید.یک لیوان آب جوش به آن اضافه کنید.بعد از حدود 5 دقیقه دم‌نوش چای سبز و زنجبیل و نعناع شما آماده است.

بیشتر بخوانید :

حنا

شکلات تلخ

کالری آلو خشک

میخک در طب سنتی

چگونه چای سبز با دارچین را تهیه کنیم؟

یک قاشق غذا خوری چای سبز نیاز داریم تا با میزان دلخوا دارچین در یک لیوان اب جوش برزیم.چای سبز و چوب دارچین را داخل قوری بریزید.یک تا 2 لیوان آب‌جوش روی آن‌ها ریخته و حدود 5 دقیقه صبر کنید تا دم بکشد.

روش نگهداری و دم کردن چای سبز به طریقی دیگر

چای سبز-برای تازه و معطر ماندن چای سبز بهتر است آن را در ظرفی تیره بریزید و در محلی تاریک و به دور از نور و رطوبت نگهداری کنید.برای هر نفر 1 قاشق مرباخوری چای سبز را در قوری ریخته و به ازای هر یک قاشق، 1 لیوان آب داغ با دمای 80 تا 85 درجه به آن اضافه کرده و درب قوری را به مدت 7 تا 8 دقیقه بگذارید. سپس آن را بنوشید.چای سبز مانند چای سیاه نیازی به دم کردن روی حرارت ندارد.

طریقه دم کردن چای سبز و بهترین زمان دم کردن

به ازای هر یک قاشق چای سبز یک لیوان آب جوش با دمای 80 تا 90 درجه به آن اضاف کرده سپس در قوری را به مدت 7 تا 8 دقیقه بگذارید، حالا آماده نوشیدن است ( توجه داشته باشید که چای سبز مانند چای سیاه نیاز به دم شدن بر روی حرارت ندارد. )به طور معمول بهترین زمان برای نوشیدن چای سبز 20 دقیقه قبل یا بعد وعده های غذایی اصلی است. اگر چای را جهت لاغری می نوشید، توصیه می شود که 20 دقیقه بعد از غذا میل شود چون در این صورت چربی بیشتری سوزانده شده و سم بیشتری از بدن دفع می شود.سوالات زیادی راجه به طبع چای سبز میشه که طبعش گرم هست یا سرد؟ که در پاسخ باید بگم که چای سبز طبع سرد و چای سیاه طبع گرمی داره. دمای آب، یک عامل کلیدی برای دریافت بهترین طعم از چای سبز است. اگر دمای آب خیلی زیاد باشد، چای خیلی تلخ شده و مقدار زیادی از عطر لطیف خود را از دست خواهد داد. اگر دمای آب خیلی پایین باشد، عطری که در برگ‌های چای است به طور کامل استخراج نخواهد شد.

چرا  مصرف چای سبز در دمای پایین تر بهتر است؟

تعدادی از مواد موجود در برگ چای، در ایجاد طعم و عطر آن نقش ایفا می‌کنند. طعم کلی و شیرینی چای سبز به وسیله تعدادی از آمینو اسیدها و شکرهای طبیعی ایجاد می‌شود. تلخی و گسی چای توسط پلی فنول های موجود در آن ایجاد می‌شوند. آمینو اسیدها در دمای حدود 60 درجه سانتی‌گراد در آب حل می‌شوند. درحالی‌که پلی فنول ها در دمای 80 درجه از برگ جداشده و در آب حل می‌شوند. بنابراین، دم کردن چای در دمایی بین 60 تا 80 درجه باعث می‌شود که طعم کامل آمینو اسیدها که باعث ایجاد رایحه خوش در چای می‌شود از برگ جدا شده و پلی فنول ها که باعث تلخی چای می‌شوند در آن باقی بمانند.

چه مدت باید چای سبز دم بکشد؟

چای سبز به زمان زیادی برای دم کشیدن نیاز ندارد. بالعکس، در صورتی که زمان دم کشیدن خیلی طولانی باشد، باعث تلخ شدن طعم چای و از بین رفتن طعم متعادل آن خواهد شد. توصیه می‌شود که چای بین 1 تا 3 دقیقه دم بکشد. برای دم کشیدن چای سبز ژاپنی معمولاً بین 1 تا 2 دقیقه زمان کافی است، ولی چای سبز چینی بین 2 تا 3 دقیقه زمان نیاز دارد. البته زمان دم کشیدن باید با دمای آب تنظیم شود. دمای آب پایین تر، زمان دم کشیدن بیشتر.

زنجبیل در بهشت

«ویسقون فیها کاسا کان مزاجها زنجبیلا:و در آنجا از جام‌هایى سیراب مى‌شوند که لبریز از شراب طهورى آمیخته با زنجبیل است،». در عرب مرسوم بوده که از زنجبیل استفاده عطر و بوى خوش مى‌کرده‌اند، و آن را در جام نوشیدنی‌ها مى‌ریختند، در این آیه هم به ابرار وعده داده که زنجبیل بهشتى را که پاکیزه‌تر و خوشبوتر است در جام شراب‌شان مى‌ریزند.  بسیارى از مفسران تصریح کرده‌اند که عرب جاهلی از شراب هایى که آمیخته با زنجبیل بود لذت مى‌ برد زیرا که تندى مخصوصى به شراب مى ‌داد، و قرآن در اینجا از جام هایى سخن مى ‌گوید که شراب طهورش با زنجبیل آمیخته‌ است، ولى بدیهى است میان این شراب و آن شراب تفاوت از زمین تا آسمان است! و یا به تعبیر دیگر تفاوت از دنیا تا آخرت است!.به نظر مى‌ رسد که عرب دو نوع شراب با دو حالت مختلف داشته یکى به اصطلاح نشاط آور و محرک، و دیگرى سست کننده و آرام بخش که اولى را با” زنجبیل” مى‌ آمیخته، و دومى را با” کافور”، و از آنجا که حقایق عالم آخرت در قالب الفاظ این جهان نمى ‌گنجد چاره‌ اى جز این نیست که این الفاظ با معانى گسترده‌ تر و والاترى براى آن حقایق بزرگ استخدام شود.گرچه در باره معنى” زنجبیل” تفسیرهاى مختلفى نقل شده، ولى غالبا به همان ریشه معطر و خوشبویى که در ادویه مخصوص غذا، و نوشابه ‌ها به کار مى ‌رود تفسیر کرده ‌اند.

طرز تهیه چای سبز

بیشتر بخوانید :

کشمش سیاه

نعناع و سرماخوردگی

میخک پا

ترنجبین و خاکشیر

علت و درمان یبوست و خون در مدفوع نوزاد و کودک و بزرگسالان

علت و درمان یبوست و خون در مدفوع نوزاد و کودک و بزرگسالان

یبوست و خون در مدفوع,یبوست و خون در مدفوع کودک,یبوست+ خون در مدفوع,یبوست و وجود خون در مدفوع,یبوست باعث خون در مدفوع میشود,خون در مدفوع بعد از یبوست,خون در مدفوع به علت یبوست,خون در مدفوع در اثر یبوست,خون در مدفوع,خون در مدفوع نشانه چیست,مشاهده خون در مدفوع نشانه چیست,لخته خون در مدفوع نشانه چیست,دیدن خون در مدفوع نشانه چیست

در این مطلب می خواهیم به طور مفصل در مورد علت و درمان یبوست و خون در مدفوع نوزاد و کودک و بزرگسالان صحبت کنیم .

عفونت‌های مختلفی می‌توانند باعث بروز خون در مدفوع نوزاد شوند. بچه‌ها مستعد ابتلا به عفونت‌های مختلف هستند. برخی از باکتری‌ها خون در مدفوع ایجاد می‌کنند.  اسهال خونی همیشه باعث نگرانی‌های زیادی می‌شود و نیاز است که پزشک، نوع عفونت را تشخیص دهد. در صورت وجود اسهال خونی یا احتمال وجود عفونت در بدن نوزاد بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.

یبوست و خون در مدفوع

خونریزی دستگاه گوارش یکی از شایع‌ترین دلایل بستری بیماران گوارشی در بیمارستان‌ها است. بیماری‌های مختلفی می‌تواند در ایجاد خونریزی گوارشی نقش داشته باشد که بسته به محل خونریزی و شدت آسیب به چند شکل ظاهر می‌شود. خونریزی میتواند از یک قطره و خفیف تا خونریزی شدید و تهدید‌کننده حیات متغیر باشد. در اغلب موارد خونریزی خفیف و متناوب است. با وجود این‌که خونریزی خفیف دستگاه گوارش یک وضعیت اورژانسی محسوب نمی‌شود اما نیاز به بررسی فوری و در اسرع وقت دارد. دستگاه گوارش از دهان آغاز و به مقعد ختم می‌شود. در صورت مقعدی بودن خونریزی گوارشی نباید به بهانه‌ی خجالت از معاینه توسط پزشک آن را نادیده گرفت. خونریزی مقعدی می‌تواند نشانه‌ای از یک بیماری و مشکل مهم در سیستم گوارشی فرد باشد که نیاز به پیگیری فوری دارد. از طرفی خونریزی فرد را در معرض آسیب کم‌خونی و عوارض بعدی آن قرار می‌دهد. بنابراین منشأ خونریزی باید هرچه سریع‌تر پیدا و اقدامات درمانی لازم آغاز شود. به طور کلی، خون قرمز روشن نشانه‌ی خونریزی از جایی در نزدیکی مقعد ناشی از بواسیر یا یک پارگی کوچک در پوست مقعد (شقاق مقعد) است. خونریزی‌های خفیف معمولاً به صورت تغییر رنگ مدفوع ظاهر می‌شوند که با آزمایش مدفوع قابل بررسی هستند. هرچه رنگ خون موجود در مدفوع یا کنار آن تیره‌تر می‌‌شود نشان‌دهنده فاصله گرفتن منشأ خونریزی از مقعد و در نتیجه باقی ماندن در مدت زمان طولانی‌تری در دستگاه گوارش است.

مدفوع خشک یا قرار دادن نامناسب تب‌سنج رکتومی در مقعد می‌تواند باعث ایجاد خراش در مقعد شود. خون ناشی از این موضوع، کم و قرمز روشن است.  این خون به‌همراه مدفوع دفع می‌شود یا به تنهایی در پوشک نوزاد دیده می‌شود. انقباض در باسن معمولا ممکن است خراش کوچکی در سطح پوستی مقعد ایجاد کند. اصطلاح پزشکی این مشکل، فیشر نام دارد که معمولا طی یک یا دو روز بهبود می‌یابد.

یبوست و خون در مدفوع کودک

     ملنا: مدفوع سیاه‌رنگ، بدبو و قیری شکل است که اغلب نشا‌ن‌دهنده‌ی خونریزی از دستگاه گوارش فوقانی است. برای مثال حداقل ۱۰۰ سی‌سی خونریزی درون معده نیاز است تا چنین مدفوعی ایجاد شود. البته گاهی خونریزی روده‌ی کوچک نیز منجر به ملنا می‌شود. برای ایجاد ملنا حداقل ۱۴ ساعت زمان نیاز است.

     هماتوشزی: به صورت دفع خون به رنگ قرمز روشن یا خرمایی رنگ یا مدفوع زرشکی رنگ است که نشان‌دهنده‌ی خونریزی دستگاه گوارشی تحتانی و راست روده است. البته در موارد خاص ممکن است از دستگاه گوارش فوقانی نیز نشأت بگیرد.

     خون مخفی: خون به صورت مخفی درون مدفوع وجود دارد که با چشم دیده نشده و فقط طی بررسی آزمایشگاهی مدفوع به آن پی می‌‌برند. خون مخفی از خونریزی‌های کم و ناچیز منشأ می‌گیرد.

بیشتر بخوانید :

زنجبیل برای سرماخوردگی

ماسک جوانه گندم

جوانه ماش تهیه

آلو بخارا و دیابت

شایع‌ترین علت مشاهده رگه‌های خونی در مدفوع نوزادان وجود خراش‌های کوچکی در اطراف مقعد نوزاد است. علت این خراش‌ها می‌تواند خروج پرفشار محتویات روده بزرگ باشد. بنابراین نوزاد باید توسط پزشک مورد بررسی قرار بگیرد تا اطراف مقعد او را از نظر وجود خراش‌ها بررسی کند.

یبوست+ خون در مدفوع

خونریزی مقعدی به هر شکلی که باشد برای انسان‌ها نگران کننده است. اولین احتمالی که از ذهن بیمار در صورت مشاهده‌ی خون در مدفوع می‌گذرد ابتلا به سرطان روده است در حالی‌که این گزینه می‌توانند جزء آخرین احتمالات باشد. چنان‌چه خونریزی مقعدی خبر از توموری درون روده‌ها بدهد باید خوشحال بود زیرا خونریزی از نشانه‌های ابتدایی ابتلا به سرطان روده است. افراد مبتلا به خونریزی مقعدی و در معرض خطر سرطان روده باید هر چه سریع‌تر به پزشک متخصص کانسر روده مراجعه کنند. این افراد شامل:

     افراد با سن ۴۰ سال یا بیشتر و مبتلا به مدفوع شل و مکرر طی شش هفته گذشته؛

افراد با سن ۶۰ سال یا بیشتر و خونریزی مقعدی بیشتر از شش هفته؛

افراد کم‌خون (کاهش تعداد سلول های قرمز خون)؛

افراد دارای سابقه خانوادگی سرطان روده؛

افراد دارای کولیت اولسراتیو.

دومین علت شایع خون در مدفوع آلرژی‌ نوزاد به شیر گاو است. آلرژی به شیرگاو به شکل‌های مختلف خودش را نشان می‌دهد که یکی از اشکال آن به خصوص در دوره نوزادی وجود رگه‌های خون در مدفوع است که شبیه نخ قرمز رنگی در مدفوع نوزاد دیده می‌شود. در چنین مواردی به جز حذف لبنیات در رژیم غذایی مادر، در نوزادی که شیر مادر می‌خورد، نیاز به اقدام دیگری نیست. اما اگر نوزاد شیرخشک می‌خورد و نسبت به آن آلرژی دارد باید از شیرخشک‌های رژیمی خاصی استفاده کرد. علت دیگر وجود خون در مدفوع، بیماری‌های خونریزی‌دهنده در نوزادان است.

یبوست و وجود خون در مدفوع

خونریزی مقعدی می‌تواند دلایل بسیاری داشته باشد که از شایع‌ترین علل آن می‌توان به این موارد اشاره کرد:

     بواسیر یا هموروئید: رگ‌های خونی متورم و ملتهب در داخل و اطراف مقعد می توانند هنگام اجابت مزاج و عبور مدفوع سفت خونریزی کرده و به صورت رگه‌هایی از خون قرمز روشن در مدفوع یا بر روی دستمال توالت رویت شود. هموروئید کوچک معمولاً فاقد درد است اما انواع بزرگ‌تر آن علاوه بر درد ممکن است با ترشحات مخاطی، سوزش و خارش همراه باشد. بواسیر یک بیماری شایع در میان مردم جهان است که می‌تواند به دلیل یبوست مزمن یا زور زدن در حین دفع مدفوع، بارداری، فشار کار (بلند کردن اجسام سنگین و غیره)، چاقی و مقاربت مقعدی ایجاد شود. اطلاعات بیشتر با مراجعه به مقالات مرتبط بیماری هموروئید یا بواسیر؛

دوران جنینی: در این دوران هم مدفوع وجود دارد.‌ حتما نمی‌دانستید که مدفوع در روده کودک شما قبل از تولد شکل می‌گیرد. بچه‌ها با روده‌هایی پر از مکونیوم به دنیا می‌آیند؛ ماده‌ای استریل، چسبناک، قهوه‌ای- سبز که از مایع آمنیوتیک، صفرا و سلول‌های بدن ساخته می‌شود. در بیشتر بچه‌ها مکونیوم وجود دارد تا اینکه بعد از تولد دفع می‌شود.

یبوست باعث خون در مدفوع میشود

شقاق مقعد: شقاق یا فیشر مقعد پارگی کوچک در پوست مقعد است که می تواند علی‌رغم کوچکی (معمولاً کمتر از یک سانتی متر) بسیار دردناک باشد. خون ناشی از آن معمولاً به رنگ قرمز روشن است و به سرعت متوقف می شود. درد ناشی از آن هنگام دفع مدفوع فرد را مجبور به نگه داشتن مدفوع می‌کند. اطلاعات بیشتر با مراجعه به مقالات مرتبط بیماری فیشر یا شقاق مقعدی؛

فیستول مقعد: فیستول مقعد یک کانال کوچک ما بین انتهای روده و پوست اطراف مقعد است. معمولاً دردناک است و می‌تواند باعث ترشحات خون‌آبه‌ای یا خونریزی حین اجابت مزاج شود. اطلاعات بیشتر با مراجعه به مقالات مرتبط بیماری فیستول مقعد؛

آنژیودیسپالزی: عروق خونی غیر طبیعی در دستگاه گوارش که می‌تواند باعث خونریزی گوارشی شود. آنژیودیسپالزی اغلب در سمت راست روده بزرگ و بدون علت شناخته شده‌ای ایجاد می‌شود. این بیماری در افراد مسن شایع‌تر است و می‌تواند به صورت خونریزی سریع به رنگ قرمز روشن از رکتوم و بدون درد بروز کند؛

اسهال و استفراغ: یک عفونت ویروسی یا باکتریایی معده و روده می‌تواند سیستم ایمنی بدن فرد را به مبارزه بطلبد و در نهایت با بروز اسهال یا مخاط و همچنین استفراغ و گرفتگی عضلات معده ظاهر شود؛

دیورتیکول: برآمدگی‌های کوچک در دیواره روده است که دارای عروق خونی ضعیف است و معمولاً در قسمت‌هایی از روده‌ی بزرگ رخ می‌دهد. دیورتیکول می‌تواند به صورت ناگهانی و بدون درد خونریزی کند و با علایم دیگر مانند درد شکم، تب و تغییر در اجابت مزاج طبیعی ظاهر شود؛

سرطان روده (سرطان کولون یا رکتال): ممکن است تنها علامت سرطان روده در مراحل اولیه خونریزی از رکتوم باشد.

یک تا ۴ ماه: وقتی نوزاد ۳ یا ۴ روزه ‌است مدفوع او از حالت مکونیومی به غلظتی آبکی می‌رسد و از قهوه‌ای مایل به سبز به رنگ معمول خود تبدیل می‌شود. بچه‌ها معمولا روزانه ۱۰ پوشک را در ماه اول و دوم کثیف می‌کنند و بعد از آن تا ۴ ماهگی روزانه ۲ تا ۴ پوشک. بچه‌هایی که با شیر خشک تغذیه می‌کنند به طور کلی کمتر از بچه‌هایی که با شیر مادر تغذیه می‌کنند، مدفوع می‌کنند زیرا مدفوع آنها به کندی به سمت روده حرکت می‌کند. آنها یک یا دوبار،‌ هر یک یا ۲ روز بعد از ماه اول و دوم اجابت مزاج دارند اما برخی ۳ تا ۴ بار در روز مدفوع می‌کنند. علاوه بر این، بچه‌ها در هر دو نوع شیرخوار بین چند بار در روز تا یک بار در ۳ تا ۵ بار در روز مدفوع می‌کنند.

خون در مدفوع بعد از یبوست

برخی از علل غیر معمول‌ و نادرتر خونریزی از مقعد عبارتند از:

داروهای ضد انعقاد: مصرف داروهای ضد انعقادی مانند وارفارین یا آسپرین که به منظور کاهش احتمال ایجاد لخته خون تجویز می‌شوند، گاهی اوقات می‌توانند باعث خونریزی داخلی و گوارشی در فرد شوند؛

بیماری التهابی روده: ابتلا به بیماری‌های التهابی روده مانند بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو در طولانی‌‌مدت باعث ملتهب شدن پوشش دیواره‌ی روده و خونریزی می‌شود. بیماری کرون اغلب روده‌ی کوچک و کولیت اولسراتیو بیشتر روده بزرگ و راست روده را تحت تأثیر قرار می‌دهد. خونریزی ناشی از این بیماری‌ها به صورت اسهال خونی بروز می‌کند؛

زخم معده: به صورت زخم و آسیب در معده یا ابتدای روده‌ی کوچک بروز می‌کند که درد شکم و خونریزی تیره و مدفوع قیری شکل از نشانه‌های بارز آن است؛

پولیپ روده: رشد قسمت کوچکی از پوشش داخلی روده بزرگ یا راست روده پولیپ روده نام دارد که می‌تواند در موارد نادری باعث خونریزی مقعدی شود؛

کوله سیستیت (التهاب کیسه صفرا)؛

کولیت ایسکمیک (التهاب روده بزرگ ناشی از کاهش جریان خون)؛

کیست گانگلیون (التهاب روده بزرگ ناشی از عفونت)؛

پرولاپس رکتوم (بیرون زدن بخشی از راست‌روده از مقعد).

 ۵ تا ۱۲ ماه: وقتی نوزاد در ۴ تا ۶ ماهگی شروع به خوردن غذاهای پوره‌مانند و غلات می‌کند، مدفوعش تغییر می‌کند. مدفوع نوزادان شیر مادرخوار با اضافه شدن جامدات ضخیم‌تر می‌شود در حالی که نوزادانی که با شیر خشک تغذیه می‌کنند مدفوع نرم‌تری دارند. اگر نوزاد شیر مادرخوار هر ۵ روز مدفوع می‌کرد، حالا تغییرات روزانه‌ای را در او شاهد خواهید بود.

خون در مدفوع به علت یبوست

در صورتی که میزان خونریزی داخلی در فرد بسیار شدید باشد ممکن است فرد در معرض شوک قرار گیرد که در صورت مشاهده‌ی هر یک از این علایم در بیمار باید فوری به بیمارستان منتقل شود. علایم شوک ناشی از خونریزی شامل:

     تنفس تند و سطحی؛

سرگیجه یا سبکی سر پس از ایستادن؛

تاری دید؛ 

غش؛

گیجی؛

تهوع؛

پوست سرد، مرطوب و رنگ پریده؛

کاهش حجم ادرار.

در صورت خونریزی مداوم و شدید مقعدی، درد ناحیه‌ی مقعد و درد شدید شکمی و دل‌پیچه باید به صورت اورژانسی به پزشک مراجعه کرد.

 یک تا ۳ سال: وقتی شما از شیر مادر به غذاهای تکمیلی روی می‌آورید، مدفوع همچنان تغییر می‌کند و برای برخی بچه‌ها سخت‌تر و ضخیم‌تر می‌شود. بین ۱۲ تا ۱۸ ماهگی شما ممکن است متوجه آنچه «سالاد پوشک» نامیده می‌شود شده باشید؛ تکه‌هایی از سبزی‌ها که هضم آنها سخت است. این موضوع ممکن است شما را از دادن این قبیل خوراکی‌های سخت هضم باز دارد اما نباید این کار را بکنید زیرا روده کودک شما در حال ایجاد آمادگی برای هضم و پردازش آنهاست. بعد از مدت زمانی خواهید دید که او این قبیل غذاها را بهتر هضم می‌کند.

خون در مدفوع در اثر یبوست

قبل از هر اقدام درمانی ابتدا باید فوقانی یا تحتانی بودن منشأ خونریزی مشخص شود که شرح‌حال و سن بیمار، سایر نشانه‌ها و علامت‌هایی که پزشک در معاینه‌ی بالینی و بررسی آزمایشگاهی پیدا می‌کند می‌تواند به تعیین محل خونریزی کمک کند. رنگ و نوع خونریزی می‌تواند در تشخیص مشکل بسیار کمک‌کننده باشد بدین صورت که:

خونریزی از مقعد و قسمت‌های پایینی راست‌روده متمایل به رنگ قرمز روشن و تازه است که ممکن است با مدفوع مخلوط شود یا پس از اجابت مزاج به صورت رگه‌هایی از خون از مقعد خارج شود که نشانه‌ای از شقاق مقعدی یا بواسیر است؛

خونریزی مربوط به روده‌ی بزرگ اغلب با مدفوع مخلوط می‌شود و به رنگ خون قرمز تیره‌تر است. خونریزی از کولیت، بیماری دیورتیکولی یا از یک تومور روده‌ای بیشتر این گونه بروز می‌کند البته در صورت حجیم و سریع بودن خونریزی می‌تواند به رنگ قرمز روشن نیز ظاهر شود؛

خونریزی از معده و روده کوچک به دلیل فاصله داشتن از مقعد علاوه بر مخلوط شدن با مدفوع کاملاً تغییر رنگ داده و تیره می‌شود که می‌تواند نشان‌دهنده زخم اثنی‌عشر باشد.

وجود خون در مدفوع یا خونریزی‌های واضح از ناحیه مقعد دلایل زیادی دارد و خوشبختانه در بیشتر موارد هم بررسی‌های پزشکی نشان می‌دهد خطرناک نیستند و راحت با دارو یا جراحی برطرف می‌شوند ولی اهمیت تشخیص علت دقیق خونریزی آنقدر مهم است که به هیچ وجه نباید مراجعه به مطب پزشک را حتی یک روز هم به تعویق انداخت. سلامت نیوز: خون در مدفوع؛ چرا و به چه علت؟

خون در مدفوع

در ادامه سوألات رایجی که پزشک از بیماری با خونریزی مقعدی می‌پرسد بیشتر شامل:

آیا در مقعد یا شکم دردی احساس می‌کنید؟

در صورت داشتن درد، نوع درد خود را توصیف کنید؟

آیا در مقعد و اطراف آن خارش دارید؟

آیا دچار هر گونه تغییری در اجابت مزاج روزانه‌ی خود مانند اسهال یا یبوست شده‌اید؟

آیا ناگهانی وزن کم کرده‌اید؟

آیا در اعضای خانواده سابقه‌ای از بیماری روده‌ای دارید؟

داروی خاصی مصرف می‌کنید؟

وقتی وجود خون در مدفوع با شکایت بیمار یا انجام آزمایش مسجل می‌شود؛ چند گزینه مقابل پزشک قرار می‌گیرد: خونریزی حاد است یا مزمن؟ علائم توام با آن کدام‌اند؟ خون خارج‌شده از روده چه مشخصاتی دارد؟  خونریزی حاد یا مزمن: نوع حاد تهدیدکننده حیات بیمار است و با حجم زیاد و اختلال در ثبات علائم حیاتی نمایان می‌شود ولی نوع مخفی بی‌سر و صداست و دیده نمی‌شود. سلامت نیوز: خون در مدفوع؛ چرا و به چه علت؟

خون در مدفوع نشانه چیست

بیماری مزمن کبدی و مصرف اخیر داروهای ضد التهابی مانند بروفن بیشتر نشانه‌ی خونریزی فوقانی دستگاه گوارش و بیماری التهابی روده یا بیماری قلبی و غروقی شدید به نفع خونریزی تحتانی سیستم گوارشی است. پزشک در حین تشخیص علت خونریزی میزان خون از دست رفته در بدن فرد و شدت آسیب را نیز بررسی می‌کند و در صورت نیاز خون به بیمار تزریق می‌شود. پزشک گام به گام در جست‌وجوی علت خونریزی، ماهیت خونریزی، مدت خونریزی، وجود یا فقدان درد شکمی، تب، تغییرات اخیر اجابت مزاج فرد(مانند فوریت در دفع مدفوع)، کاهش وزن، سوابق بیماری و جراحی‌های شکمی اخیر، تنگی نفس و تپش قلب را بررسی می‌کند. سپس با معاینه بالینی از جمله معاینه‌ی انگشتی یا با کمک وسیله‌ای به نام پروکتوسکوپ ظاهر مقعد و وجود شقاق، فیستول یا هموروئید را بررسی می‌کند. معاینه‌ی انگشتی یک الی پنج دقیقه بسته به وجود توده یا نشانه‌ی غیر عادی زمان می‌برد. به طور کلی اقدامات تهاجمی در افرادی زیر ۴۰ سال که دلیل مشخصی برای خونریزی مقعدی خفیف خود دارند لازم نیست. ولی در افراد مسن‌تر از ۴۰ سال آزمایشات تشحیصی تهاجمی برای رد احتمال کانسر دستگاه گوارش باید انجام شود. آندوسکوپی، سیگموئیدسکوپی و کولونوسکوپی از روش‌های تهاجمی تشخیصی برای مشاهده و بررسی لوله‌ی گوارشی فوقانی و تحتانی است که در تشخیص علت خونریزی بسیار کاربرد دارد. پزشک پس از تشخیص علت خونریزی مقعدی با توجه به علت زمینه‌ای و ایجاد کننده خونریزی مقعدی درمان لازم را انجام می‌دهد. در ابتدا درمان‌های دارویی امتحان می‌شود و در صورت نتیجه‌بخش نبودن جراحی‌های کوچک و بزرگ برای کنترل خونریزی و درمان فرد انجام می‌گیرد.

ونریزی قرمز یا تیره: روشن‌بودن یا تیره‌بودن خون (دفع خون سیاه: ملنا) مکان احتمالی ضایعه را نشان می‌دهد. خونریزی قسمت فوقانی روده بزرگ یا حتی روده کوچک، تیره (تغییر رنگ گلبول‌های قرمز) و خونریزی نواحی انتهایی مانند راست روده و مقعد به رنگ روشن هستند.  علائم همراه با خونریزی: گاهی خونریزی اصلا مشهود نیست و بیمار فقط با درد مداوم و منتشر شکم، خستگی، کسالت و حتی علائم کم‌خونی مانند لرزش، ضعف، رنگ‌پریدگی و… به پزشک مراجعه می‌کند. سلامت نیوز: خون در مدفوع؛ چرا و به چه علت؟

مشاهده خون در مدفوع نشانه چیست

برخی درمان‌ها با توجه به علت خونریزی مقعدی شامل :

خونریزی هموروئید یا بواسیر : درمان هموروئید باید بسته به علت زمینه‌ای آن با تغییر رژیم غذایی و اصلاح عادات غلط رفتاری انجام شود. هموروئیدهای پیشرفته و مقاوم به درمان دارویی نیاز به درمان جراحی با روش‌های نوین دارند. اطلاعات بیشتر با مراجعه به مقالات مرتبط درمان هموروئید یا بواسیر؛

خونریزی شقاق یا فیشر مقعدی : با توجه به محل ایجاد شقاق مقعدی و علت آن در صورتی که شقاق ناشی از تنگی دریچه‌ی مقعدی باشد فرد نیاز به جراحی و برداشتن قسمتی از عضله‌ی مقعدی پیدا می‌کند. اطلاعات بیشتر با مراجعه به مقالات مرتبط درمان فیشر یا شقاق مقعدی؛

فیستول مقعدی : فیستول ایجاد شده در راست‌روده و مقعد به دلیل شدت آسیب بافتی که ایجاد می‌کند، معمولاً چاره‌ای جز جراحی ندارد. اطلاعات بیشتر با مراجعه به مقالات مرتبط درمان فیستول مقعد؛

خونریزی دیورتیکول: برآمدگی‌هایی که درون روده به وجود آمده‌اند معمولاً به تغییر رژیم غذایی و درمان آنتی‌بیوتیکی پاسخ مثبت می‌دهند؛

خونریزی سرطان روده: در صورتی که خونریزی مقعدی نادیده گرفته نشود و علت سرطانی بودن آن در مراحل اولیه‌ی بیماری کشف شود می‌تواند با احتمال بیشتری به درمان پاسخ داده و مؤفقیت‌آمیز خواهد بود؛

خونریزی ناشی از داروی ضد انعقاد : تغییر نوع داروهای ضد انعقادی مصرفی یا دوز دارو تحت نظر پزشک معالج به کنترل خونریزی کمک می‌کند؛

خونریزی بیماری التهابی روده : درمان‌های دارویی و تغییر در رژیم غذایی در کنترل و درمان بیماری التهابی روده مؤثر است؛

خونریزی زخم معده : زخم معده معمولاً بدون نیاز به جراحی و مصرف داروهای خنثی‌کننده‌های اسید معده، کاهنده‌ی ترشح معده یا تقویت مقاومت در برابر اسید معده درمان می‌شود؛

خونریزی پولیپ روده : پولیپ روده‌ای که عامل خونریزی مقعدی است را می‌توان با جراحی برداشت.

یبوست و خون در مدفوع

بیشتر بخوانید :

قهوه سبز و یبوست

نارنج در بارداری

خاکشیر

سماق

عوارض قرص راکوتان برای جوش

عوارض قرص راکوتان برای جوش

قرص راکوتان ,قرص راکوتان و پریود,قرص راکوتان نی نی سایت,قرص راکوتان چیست؟,قرص راکوتان برای جوش,قرص راکوتان و عوارض آن,قرص راکوتان و بارداری

توضیحاتی در مورد قرص راکوتان

خیلی از کسانیکه جوش دارند و داشتند وبه پزشک متخصص پوست حداقل دو بار برای درمان جوش مراجعه کردند لااقل با نام این قرص اشنا هستند ، والبته بعضی یا بسیاری از مراجعین در مورد استفاده این قرص ترس و هراس دارند ونگران عوارض هستند وعلت این ترس به چند دلیل است اول اینکه گاها که مراجعین با نسخه پزشک به داروخانه مراجعه میکنند مسئول داروخانه شخص را میترساند که مثلا چرا دکتر شما این قرص را تجویز کرده ؟ این قرص عوارض زیادی دارد . امروزه بانوان برای زیبایی بیشتر به فکر رسیدگی به پوست و مو و چهره و اندام خود هستند که پوست صورت یکی از اعضای مهم بدن است که درصورت صاف و بی نقص بودن اعتماد بنفس را در شخص و بخصوص بانوان بالا می برد. اما در بعضی افراد وجود جوش در صورت زیبایی چهره کمتر می کند. درمان جوش به یکی از معضلات تبدیل شده است. یکی از راه های درمان جوش صورت قرص می باشد. که قرص راکوتان برای درمان جوش صورت استفاده می شود.

مصرف قرص راکوتان

راکوتان به شکل کپسول های ژلاتینی خوراکی ۱۰ و ۲۰ میلی گرمی موجود است. و همچنین مواد زیر نیز در آن بکار رفته است: روغن سویا,موم زرد,روغن نباتی هیدروژنه, ژلاتین, گلیسرول, آب, سوربیتول, مانیتول, نشاسته ذرت فراوری|فراورده‌شده, تیتانیوم دی اکسید و…

موارد مصرف قرص راکوتان

معمولآ این دارو در جوش های نوع شدید(جوش های چرکی و بزرگ) و در مواردی تجویز می‌شود که داروهای معمول آکنه (مانند بنزوییل پروکساید) مؤثر واقع نشده اند.اما در موارد معمولی نیز قابل استفاده است.

تاثیر قرص راکوتان در بدن

این دارو از طریق کاهش چربی پوست (وادار کردن غده های چربی پوست به کم کردن تولید چربی) باعث کم شدن آکنه در پوست می شود / این دارو عوارضی دارد. لذا نباید آن را به صورت خودسرانه مصرف کرد.داروی معمول درمان آکنه بنزوییل پروکساید می باشد که برای درمان آکنه و جوش های خفیف به کار می رود. در صورتی که بنزوییل پروکساید موثر واقع نشود به عنوان مثال در جوش های بزرگ و چرکی، معمولا راکوتان تجویز می شود. هر چند راکوتان برای درمان آکنه های خفیف هم موثر است اما بدلیل هزینه زیاد و عوارض جانبی، از جایگزین های بی خطر آن استفاده می کنند.

عوارض جانبی قرص راکوتان

عوارض چشمی شامل خشکی چشم، کدورت قرنیه و کاهش دید شب که معمولاً با قطع دارو بهبود می یابد، خشکی لب که مهمترین عارضه آن است و با استفاده از کرم های چرب کننده رفع می شود، خشکی دهان و بینی که می توان از قطره چشمی و کرم داخل بینی استفاده کرد از مهمترین عوارض راکوتان است. روآکوتان می تواند منجر به بروز افسردگی، سایکوز و به صورت نادر تفکر خودکشی یا مبادرت به خودکشی شود. مکانیسم این وقایع هنوز شناخته نشده است. چنانچه این علایم، حین روآکوتان تراپی آشکار شوند، تنها قطع دارو کافی نیست و باید ارزیابی بیشتری صورت گیرد.

تاثیر قرص راکوتان در پوست

در هفته‌های آغازی درمان احتمالآ جوش های شما شدیدتر می‌شود. این به خاطر آنست که در ابتدا پوست در مقابل دارو واکنش نشان می‌دهد و با تولید چربی بیشتر سعی در تعدیل شرایط دارد که افزایش ترشح چربی منجر به تولید جوش های بیشتر می‌گردد. در این باره نگران نباشید. این امر نشان دهندۀ آنست که دارو مؤثر واقع شده است. پس از این (حدودآ از هفتۀ سوم به بعد) میزان آکنه بطور شگفت آوری کاهش می‌یابدو این بهبودی حتی پس از پایان یافتن دارو نیز ادامه پیدا می‌کند

نکاتی در مورد مصرف قرص راکوتان

* اگر در طول درمان حامله شدید، فورآ دارو را قطع نموده و پزشک خود را در جریان قرار دهید.توصیۀ من اینست که در طول در از داروهای پیشگیری کننده استفاده کنید. * در طول درمان همواره با جلسه‌های منظم پزشک را از حال خود مطلع کنید.همچنین سطح کلسترول خون نیز باید بطور ماهیانه آزمایش شود. * بدون مشورت پزشک دارو را قطع نکنید و میزان مصرف را نیز تغییر ندهید. * دارو را در موارد مشابه مصرف نکنید و مصرف آنرا به دیگران توصیه نکنید. * بدون مشورت پزشک هم‌زمان از داروهای دیگر استفاده نکنید. * در طول دورۀ درمان و یک ماه پس از آن از اهدای خون اجتناب کنید. * تا حد امکان از قرار گرفتن در معرض نور خورشید دوری کنید و از کرم های ضد آفتاب استفاده کنید.در طول درمان حساسیت پوست شما نسبت به آفتاب افزایش می‌یابد. * از کیسه کشیدن پوست اجتناب کنید؛ زیرا به علت حساس شدن پوست احتمال ایجاد گودال (scar) روی پوست افزایش می‌یابد. * از مصرف مشروبات الکلی در طول درمان خودداری کنید؛زیرا باعث عوارض کبدی خواهد شد. عوارض قرص های ضد جوش راکوتان

قرص راکوتان و عوارض چشمی

عوارض چشمی در ارتباط با مصرف راکوتان (ROACCUTANE) شامل: خشکی چشم، کدورت قرنیه، کنژنکتیویت(التهاب ملتحمه)، بلفاریت(التهاب لبه پلکها)، کاهش دید شب و کراتیت(التهاب قرنیه) است که معمولا با قطع دارو بهبود می یابد. خشکی چشم با مصرف پماد های نرم کننده یا قطره های اشک مصنوعی بهتر می شود. به علت احتمال بروز کراتیت، بیماران مبتلا به خشکی چشم باید پیگیری شوند. بیمارانی که دچار مشکلات چشمی می شوند، باید توشط چشم پزشک باتجربه معاینه شده و قطع دارو مد نظر قرار گیرید. ممکن است عدم تحمل لنز تماسی بوجود آید که در این صورت لازم است بیمار در طی درمان از عینک استفاده کند. کدورت قرنیه نیز ممکن است در مصرف کننده گان راکوتان ایجاد شود که بیشتر زمانی دیده می شود که دوز بالای دارو در بیماران با اختلالات کراتینیزاسیون(بیماری های پوسته ریزی دهنده) استفاده شود. همه بیمارانی که دچار مشکلات چشمی می شوند، باید دارو را قطع کرده و تحت معاینه چشم پزشکی قرار گیرند. هر دارویی دارای یک رشته فواید و یک رشته عوارض نامطلوب است. رؤاکوتان نیز از این قاعده جدا نیست. تمام این عوارض در یک فرد دیده نمی‌شود ولی احتمال وقوع هر یک وجود دارد. عوارض قرص های ضد جوش راکوتان

عوارض عمومی و جدی قرص راکوتان

تمام این عوارض در یک فرد دیده نمی‌شود ولی احتمال وقوع هر یک وجود دارد. * خشکی لب: بارزترین عارضۀ این داروست که با استفاده از کرم های چرب کننده مثل کرم وازلین مرتفع می‌شود. * خشکی دهان،بینی،چشم:دراین موارد در صورت تمایل می‌توانید از قطره چشمی و کرم داخل بینی استفاده کرد.با توجه به خشکی چشم استفاده از لنزهای چشمی توصیه نمی‌شود. * خونریزی بینی:معمولآ در هفته‌های دوم یا سوم که خود به خود مرتفع می‌شود. * درد خفیف مفاصل و ماهیچه ها بویژه زانو * احساس خستگی و سردرد خفیف * حساس شدن پوست به آفتاب و آفتاب‌سوختگی * افزایش ریزش مو: اکثرآ زودگذر ولی در موارد بسیار نادر ممکن است دائمی‌شود. این عوارض عمومآ ملایم و زودگذرند. اکثر آنها پس از اتمام دورۀ درمان رفع می‌شوند. ***در صورت مشاهدۀ این عوارض فورآ دارو را قطع کنید و پزشک خود را در جریان بگزارید*** * حالت تهوع * استفراغ * سردرد شدید و مزمن * تاری چشم و اختلال در بینایی * احساس افسردگی شدید

قرص راکوتان و احساس افسردگی

احساس غمگین بودن دائمی,بی علاقگی نسبت به کارهایی که قبلآ به آنها علاقه مند بوده اید,خوابیدن بیش از حد و خواب های پریشان, تغییرات اشتها و وزن بدن,احساس اضطراب دائمی, گریز از دوستان و آشنایان,احساس بی حوصلگی همیشگی , احساس پوچی و گناه. البته نشانه‌های افسردگی همواره در حد زیاد ودائمی افسردگی را اثبات می‌کند. عوارض جانبی این دارو نباید شما را نگران کند،ممکن است هیچکدام از این عوارض در شما مشاهده نشود.

ترکیبات قرص راکوتان

هر کپسول حاوی 20 یا 10 میلی گرم ایزوترتینوئین است و همچنین مواد زیر نیز در آن بکار رفته است: روغن سویا,موم زرد,روغن نباتی هیدروژنه, ژلاتین, گلیسرول, آب, سوربیتول, مانیتول, نشاسته ذرت فراوری|فراورده‌شده, تیتانیوم دی اکسید و… در ترکیب رواکوتان قند، گلوتن، ترترزین و دیگر رنگهای شیمیایی بکار نرفته است. در مورد عوارض این دارو میتوان به قرمزی صورت و جای جوشها اشاره کرد که تا چندین ماه بعد از قطع دارو باقی میماند در چند درصد موارد بر روی برخی افراد هیچ اثری ندارد. در ایران متاسفانه بیشتر پزشکان پوست این دارو را حتی برای موارد جزئی که با انتی بیوتیک هم قابل درمان است تجویز میکنند.از عوارض این دارو تمایل به خود کشی است به خصوص در افرادی با سابقه افسردگی دارند….

منع مصرف قرص راکوتان

* هنگام بارداری و یا شیردهی: زیرا باعث سقط جنین و یا عقب ماندگی نوزاد می‌شود و عوارض نامطلوبی روی طفل برجا میگزارد. * حساسیت نسبت به ویتامین آ رواکوتان و داروهای مشابه آن * مصرف هم‌زمان با پادزیست (آنتی بیوتیک) ها بویژه تتراسیکلین * داشتن نارسایی کبدی ویا کلیوی * مبتلایان به چربی خون (گلیسرول و تری گلیسرید) بالا * وجود سطح بالای ویتامین آ در بدن * مصرف در کودکان و کهنسالان

نحوه مصرف قرص راکوتان

قبل از هر چیز با توجه به عوارض ناخواسته این دارو در اثر مصرف خودسرانه، با پزشک مشورت کنید. توجه کنید که مصرف راکوتان باید با صلاح دید پزشک صورت گیرد. حتما پزشک را از سابقه حساسیت و سابقه دارویی خود آگاه کنید. میزان مصرف این دارو به نظر پزشک معالج شما بستگی دارد اما به طور کلی مصرف روزانهٔ دارو ۰٫۵ تا ۱ میلیگرم برای هر کیلوگرم وزن بدن می‌باشدکه بسته به شدت بیماری تعیین می‌گردد. به عنوان مثال یک فرد ۸۰ کیلو گرمی با شدت آکنه متوسط روزانه باید دو کپسول ۲۰ میلی گرمی مصرف کند. کپسول‌ها باید بلافاصله بعد از غذا میل شود. در صورت فراموش کردن یک وعده، اگر وعده بعد نزدیکتر بود از وعدهٔ بعدی آغاز کنید و هیچگاه دو کپسول را با فاصلهٔ زمانی کوتاه نخورید.میزان مصرف دارو بستگی به نظر پزشک معالج شما دارد. کپسول ها باید بلافاصله بعد از غذا میل شود.در صورت فراموش کردن یک وعده،اگر وعده بعد نزدیکتر بود از وعدۀ بعدی آغاز کنید و هیچگاه دو کپسول را با فاصلۀ زمانی کوتاه نخورید.

قرص راکوتان چیست

راکوتان یا ایزوترتینوین دارویی از مشتقات ویتامین A است که بیشتر جهت درمان آکنه های شدید پوستی مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین این دارو به میزان کمتر جهت پیشگیری سرطان پوست از نوع scc، سرطان مغز، پانکراس و … استفاده می شود. مکانیزم این دارو کبدی می باشد و این دارو در درمان پسوریازیس نیز استفاده شده است.هر کپسول راکوتان حاوی حدود 10 تا 20 میلی گرم ایزوترتینوئین است. قرص های راکوتان خالص نیستند و مواد زیر در آنها به کار رفته است : روغن سویا، موم زرد، روغن نباتی هیدروژنه، ژلاتین، گلیسرول، آب، سوربیتول، مانیتول، نشاسته ذرت، تیتانیوم دی اکسید و بعضی مواد دیگر. در ترکیب راکوتان قند، گلوتن و ترترزین به کار نمی رود.داروی معمول درمان آکنه بنزوییل پروکساید می باشد که برای درمان آکنه و جوش های خفیف به کار می رود. در صورتی که بنزوییل پروکساید موثر واقع نشود به عنوان مثال در جوش های بزرگ و چرکی، معمولا راکوتان تجویز می شود. هر چند راکوتان برای درمان آکنه های خفیف هم موثر است اما بدلیل هزینه زیاد و عوارض جانبی، از جایگزین های بی خطر آن استفاده می کنند.در هفته های اول شروع درمان، احتمالا شدت ضایعات بیشتر خواهد شد. این به خاطر آن است که در ابتدا پوست در مقابل دارو واکنش نشان می‌دهد و سعی می کند جهت تعدیل شرایط چربی بیشتری تولید کند که این میزان بیشتر چربی باعث افزایش میزان جوش و آکنه خواهد شد. در این باره نگران نباشید. این امر نشان می دهد که دارو موثر واقع شده و تاثیر مثبتی دارد. پس از این (حدوداً از هفتهٔ سوم به بعد) میزان آکنه بطور شگفت انگیزی کاهش می‌یابد و این بهبودی حتی پس از پایان یافتن دارو نیز ادامه پیدا می‌کند.

بیشتر بخوانید : قرص فلوکستین ♥ قرص فارماتون ♥ ناپروکسن

آبغوره برای لاغری شکم

آبغوره برای لاغری شکم

آبغوره ,آبغوره در بارداری,آبغوره به انگلیسی,آبغوره و اسید اوریک,آبغوره و تری گلیسرید,آبغوره و فشار خون,آبغوره ویکی پدیا,آبغوره و دیابت,آبغوره قند دارد,آبغوره برای کبد چرب,ابغوره در بارداری,مصرف آبغوره در بارداری,خواص ابغوره در بارداری,تاثیر آبغوره در بارداری,آبغوره در دیابت بارداری

در این مطلب از سایت جسارت می خواهیم در مورد آبغوره صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما عزیزان را جلب کند.

توضیحاتی در مورد آبغوره

غوره میوه نارس انگور است و علاوه بر آبگیری، گرد، رب و ترشی آن را نیز تهیه می‌کنند. غوره به دلیل اسیدهای فراوان، طعم ترش و طبع سردی دارد و استفاده از آن در سالاد و برخی غذاها از حرارت درون می‌کاهد و عطش را رفع می‌کند. برخی با این تصور که آبغوره کاهنده چربی خون است، آن را جایگزین داروهای کاهش‌دهنده چربی می‌کنند و بعضی دیگر به گمان آن که با خوردن آبغوره لاغر می‌شوند و از چربی دور شکم‌شان کاسته می‌شود، آن را ناشتا می‌نوشند. اما آیا این تصورات واقعیت دارد؟ آبغوره با افزایش ترشحات معده، اشتها را تحریک می‌کند و در هضم غذاهای چرب و سنگین مفید است. به دلیل این که ویتامین C فراوان دارد التهابات مخاط دهان را نیز کاهش می‌دهد و از خونریزی لثه‌ها پیشگیری می‌کند و به دلیل ترکیبات ضدعفونی کننده، پاک‌کننده معده و روده است. چنانچه سالادتان را با آبغوره طعم‌دار کنید به جذب مواد مغذی مخلفات سالاد کمک می‌کند. آب غوره به جهت اسیدهای آلی پتاسیم‌دار برای درمان سیاتیک و روماتیسم نافع است و از طریق کلیه‌ها سموم بدن را دفع می‌کند. دوست مهربان کبد است و تا حدود زیادی صفرابر است.

خواص آبغوره

آب غوره با افزایش اسیدیته معده می‌تواند در هضم غذاهای چرب و سنگین مفید باشد. هم‌چنین افراد مسن که به دلیل کاهش اسید معده به خوبی غذا را هضم نمی‌کنند، می‌توانند از این چاشنی برای تسهیل هضم غذا کمک بگیرند، ولی نباید در این مورد زیاده‌روی کنند.

آبغوره در بارداری

افراد باردار باید به طور محدود این چاشنی را مصرف کنند، زیرا آب غوره خاصیت مدر دارد و ممکن است سلامت جنین را به خطر بیندازد.

آش آبغوره

مواد لازم (برای 4 نفر) لوبیا چیتی یا قرمز نصف پیمانه عدس نصف پیمانه برنج نصف پیمانه سبزی آش 0/5کیلو گوشت چرخ کرده 200 گرم رب گوجه 1 قاشق غذاخوری نعناء خشک یک قاشق غذاخوری پیاز 2 عدد متوسط نمک و فلفل و زردچوبه به مقدار لازم آب غوره به مقدار لازم طرز تهیه: 1- پیاز را خلال کرده با مقدار کمی روغن سرخ کنید. به آن کمی زردچوبه زده رب را به آن اضافه کنید و کمی تفت دهید. سپس لوبیا را با مقدار کافی آب به آن اضافه کرده، بگذارید بپزد. 2- پس از نیم پز شدن لوبیا، عدس و برنج را به آن اضافه کنید. 3- گوشت چرخ کرده را با پیاز رنده شده مخلوط کرده، به صورت کوفته ریزه در آورده و به آش اضافه کنید. 4- پس از پختن برنج و لعاب انداختن آن، سبزی آش را به آن اضافه کنید. پس از آن که آش جا افتاد، نمک و فلفل و آب غوره را به آن اضافه کنید. سپس آش را در سوپخوری بکشید و روی آن را با نعناء داغ و پیازسرخ کرده تزیین کنید.

طرز تهیه آبغوره

درخصوص تهیه خانگی آب غوره و نگهداری آن رعایت نکات ذیل ضروری به نظر می‌رسد؛ بعد ازپاک کردن غوره‌ها و گرفتن دم و شستن آنها می‌توانید از آبمیوه گیری استفاده کنید و پس از آن درصورت وجود هسته‌های غوره در آب غوره، آن را در توری ریخته و هسته‌ها را جدا کنید تا مزه آن تلخ نشود. هم چنین بهتر است از مخلوط‌کن برای آبگیری استفاده نکنید زیرا هسته غوره هم خرد‌شده و داخل آب غوره می‌شود و آن را تلخ می‌کند. سپس درکوتاه‌ترین فرصت آب غوره را در شیشه ریخته و تا مرحله نزدیک جوش حرارت داده شود تا آنزیم‌ها و باکتری‌ها از بین بروند. البته این کارباعث تغییررنگ آب غوره می‌شود اما با انجام این کار، کپک‌ها امکان رشد را از دست می‌دهند. توصیه می‌شود زمانی که آب غوره داخل شیشه ریخته می‌شود، ظرف تا نزدیکی لبه آن پرشود. همچنین می‌توانید به مقدار خیلی کم لبه شیشه را خالی بگذارید و سپس در‌پوشی روی آن قرار دهید که با ایجاد خلا، هوا داخل محصول راه نمی‌یابد و جایی برای رشد کپک‌ها وجود نخواهد داشت. روش دیگر این است که از ترکیب آب و آرد، خمیری تهیه کنید و دور در ظرف را با خمیر بپوشانید تا از ورود هوا به داخل ظرف جلوگیری شود. بستن در بطری با نوارچسب‌های بسیارمحکم نیزمی‌تواند در ظرف را به طور کامل پلمپ کند. برای نگهداری طولانی‌مدت آب غوره می‌توانید آن را در شیشه‌های کوچک نگه‌ دارید تا بتوانید پس از بازکردن هر شیشه را در مدت کوتاهی مصرف کنید. هم‌چنین در صورتی که مایل به استفاده ازغوره در فصل‌هایی که غوره وجود ندارد هستید می‌توانید مقداری غوره را در آب غوره بریزید و بعدا ازآن استفاده کنید.

آش آبغوره تبریز

آش آبغوره یکی از غذاهای محلی خوشمزه در آذربایجان شرقی است که بیشتر در شهر تبریز طبخ می شود. این آش با نام های دیگری از جمله آش گوجه فرنگی و آش ترش نیز مشهور است. برای آموزش پخت این آش خوشمزه با ما همراه باشید: مواد لازم سبزی شامل تره و جعفری به میزان مساوی: نیم کیلو برنج آش (برنج نیم دان): یک لیوان پیاز: یک عدد درشت گوجه فرنگی: ۵ عدد رب گوجه فرنگی: دو الی سه قاشق غذاخوری لوبیا چشم بلبلی: نصف لیوان (اگر پخته باشد یک فنجان) آب غوره: نصف لیوان الی یک لیوان (اگر ترشی آبغوره کم بود یک لیوان، اگر ترش بود نیم لیوان آب غوره می افزائیم). نعنا: حدوداً یک الی دو قاشق غذاخوری قرص عصاره مرغ: یک عدد روغن: مقداری نمک و فلفل: به میزان لازم نکات پیش از پخت: ۱- لوبیا را از حداقل ۶ ساعت قبل خیس کرده و چند بار آبش را عوض می کنیم تا نفخ احتمالی بر اثر خوردن آن به حداقل برسد. سپس درون قابلمه آبپز نموده و آبکش می نمائیم. ۲- گوجه فرنگی فرنگی ها را به صورت درشت رنده می نمائیم. طرز تهیه آش آبغوره: ۱- پیاز را نگینی خرد کرده و درون قابلمه با مقداری روغن تفت می دهیم تا کمی سبک شود، خیلی سرخ نشود. ۲- سپس سبزی، برنج (شسته شده)، یک پارچ آب را ریخته و روی حرارت متوسط قرار می دهیم تا بپزد. در قابلمه بهتر است نیمه باز باشد و گاهی آش را هم میزنیم. ۳- کمی بعد که مواد جوشید، قرص عصاره مرغ را اضافه کرده و هم میزنیم و میچشیم اگر نیاز به نمک بود مقدار کمی می افزائیم. (دقت نمائیم چون رب کمی نمک در خود دارد). ۴- مواد که نیم پز شد گوجه رنده شده را می افزائیم و هم میزنیم. گوجه فرنگی ها در ابتدا کمی کف می کند ولی بلافاصله برطرف خواهد شد. ۵- وقتی برنج پخت و سبزی نرم شد و شروع به جا افتادن کرد، رب را در مقداری آب حل کرده و به آش می افزائیم تا خوب جا بیفتد. سپس فلفل را نیز می افزائیم. اگر آبش کم بود کمی آب نیز می افزائیم. ۶- در انتها لوبیای آب پز و آبغوره را می افزائیم و می گذاریم چند جوشی بزند. ۷- سپس نعنا را افزوده و لحظه ای روی حرارت هم می زنیم. ۸- سپس اجاق را خاموش می کنیم. ۹- آش ما آماده سرو است. این آش با نان سنگگ فوق العاده و آبغوره اضافی خوشمزه است. نکات: ۱- به جای قرص عصاره مرغ می توان از آب گوشت، آب مرغ، آب قلم نیز استفاده کرد. ۲- برخی یک مشت بلغور گندم هم به برنج می افزایند تا حلیم دار شود. ۳- برخی به جای لوبیا چشم بلبلی، از لپه نیز استفاده می کنند. ۴- گاهی به داخل این آش مقداری غوره یا “غوره غوره” (نوعی غوره نگهداری شده در آبغوره نیز در انتهای پخت) به این آش می افزایند. که برای کسانی که مزه ترش را دوست دارند، بسیار لذیذ می باشد. در آن صورت بهتر است که آبغوره حذف و با میزان آن کمتر شود. ۵- برخی مقداری آلوچه نیز به این آش می افزایند.

خواص آبغوره برای لاغری

گاهی اوقات افراد به منظور کاهش وزن به‌طور ناشتا آب غوره مصرف می‌کنند، این افراد باید بدانند که مصرف ناشتا و مداوم آب غوره می‌تواند به مخاط دستگاه گوارش آسیب وارد کرده و آن را مستعد زخم کند. تغییر شیوه زندگی از جمله؛ افزایش فعالیت بدنی همراه با رژیم غذایی کم کالری می‌تواند در کاهش وزن افراد موثر باشد. اما افزودن آب غوره به سالاد به خوش طعم شدن آن کمک می‌کند و از آن جایی که این غذا کم کالری بوده می‌تواند در کنترل وزن موثر باشد.

خواص آبغوره برای پوست

از خواص دارویی برای سلامت پوست نمی توان چشم پوشی کرد. حفظ تعادل PH پوست در حالت اسیدی با خواص دارویی ماست ترش و سایر ترشی های طبیعی مثل آبلیمو، خواص دارویی، آبغوره و غیره خواص دارویی می باشد. این مواد باید رقیق باشند در غیر اینصورت باعث تحریک پوست می شوند. می توانید از آبغوره تازه رقیق شده برای این عمل استفاده کنید. آبغوره دارای ویتامین C و پتاسیم می باشد و به همین دلیل خواص دارویی دردهای استخوانی مورد استفاده قرار می گیرد. در ۱۰۰ گرم از آبغوره حدود ۲۶ کالری وجود دارد. خواص و فواید آبغوره برای سلامت پوست، خواص دارویی بدن و خواص دارویی را مرور خواهیم کرد.

جوشاندن آبغوره

جوشاندن آبغوره (شیرین نشده) مطابق نظر تمام مراجع اشکال ندارد و خوردنش حلال است. اما بحث روی جوشاندن آب انگور و جوشاندن انگوری که غوره همراه آن است می باشد. آب انگور اگر حرارت ببیند و بجوش آید خوردن آن حرام است. راه پاک شدن آن اینست که بیشتر حرارت ببیند تا دو سوم آن کم شود. پس از این مرحله آن یک سوم باقی مانده خوردنش اشکالی ندارد. باید دانست غوره انگور که هنوز شیرین نشده ، در حکم انگور نیست بر همین اساس جوشاندن آن اشکال ندارد. در ادامه گفته می شود اگر در یک خوشه غوره انگور اگر دانه هایی از انگور باشد چه حکمی را خواهد داشت.

مضرات آبغوره

از لحاظ طب سنتی آبغوره طبع سرد دارد و برای افراد سرد مزاج و کسانی که ممکن است دچار ضعف اعصاب باشند توصیه نمی‌شود

آبغوره و اسید اوریک

در اثر خوردن مواد غذایی حاوی پروتئین ماده ای به نام پورین در بدن وارد به وجو د می آید. پورین نوعی از اسید آمینه ای می باشد در صورتی که در بدن تجزیه شود باعث ایجاد اسید اوریک می شود. اسیداوریک به طور طبیعی در بدن به میزان کمی وجود دارد در صورتی که میزان آن در بدن افزایش یابد باعث به وجود آمدن بیماری نقرس می شود. بخشی از اسید اوریک از طریق جریان خون وارد کلیه می شود و بدین صورت از بدن دفع می شود. داشتن نقرص نشانه بالابودن اسیداوریک نیست بلکه اسید اوریک یکی از عوامل ایجاد نقرص می باشد.برای چکاپ میزان اسید اوریک باید به پزشک متخصص مراجعه کرده و آزمایش های تشخیصی انجام شود این آزمایشات در آزمایشات پزشکی صورت می گیرد .آب لیمو: خاصیت قلیایی دارد و منجر به خنثی شدن اسید اوریک خون می وشد. ویتامین سی موجود در آن نیز منجر به دفع اسید اوریک می شود. صبح ها با معده خالی یک لیوان آب گرم را به همراه لیمو بنوشید و برای چند هفته این کار را تکرار کنید تا شاهد کاهش اسید اوریک خون باشید.

آبغوره و تری گلیسرید

مطالعه ای بر روی ترکیبی از افراد ۲۰ تا ۳۰ ساله سالم، افراد ۳۰ تا ۶۰ ساله مبتلا به چربی خون و افراد ۳۰ تا ۶۰ ساله مبتلا به چربی خونی که از فشار خون هم رنج می برند، نشان داد که مصرف آبغوره می تواند نتایج مفیدی برای آن ها داشته باشد. هر یک از آنها ۲۰۰ میلی لیتر آبغوره را دو بار در طول روز برای یک دوره ۳۰ روزه مصرف کردند. برای افراد سالم در این مطالعه، این درمان باعث شد نسبت کلسترول خوب HDL (لیپوپروتئین با چگالی بالا) به کلسترول بد LDL (لیپوپروتئین با چگالی پایین) در آن ها افزایش یابد. علاوه بر این، افرادی که با مشکلات پیش از این مواجه بودند، دریافتند که میزان تری گلیسیرید خون آنها، غلظت کلسترول، و میزان LDL بعد از مصرف ماهانه کاهش پیدا کرده است.آبغوره برای استفاده در سالاد عالی است چرا که مزه ترش آن طعم سالاد را بهبود می بخشد. همچنین می توانید از دستورالعمل های غذاهای ایرانی برای استفاده از آبغوره استفاده نمایید. به عنوان مثال می توانید از آن در خورشت بادمجان، تاس کباب و یا دلمه پیچ (با برگ مو ) استفاده کنید. همچنین بعضی از غذاها هم هستند که از آبغوره مارتینی استفاده می کنند و می توانند برای شما ترش مزه به نظر آیند! آبغوره برای کاهش تری گلیسیرید فوق العاده است. عرقیات گیاهی برای کاهش تری گلیسیرید عرق برگ کنگر فرنگی با مهار سنتز در بدن به عنوان یک کاهش دهنده تری گلیسیرید و کلسترول شناخته می شود. همچنین حاوی ترکیباتی به نام سینرین است که به بدن شما کمک می کند با افزایش تولید صفرا در کبد و افزایش سرعت ترشح آن از کیسه صفرا، کلسترول بیشتری را دفع کند عرق گچول (Gugglul) که از صمغ درخت مر به دست می آید نیز می تواند تاثیرات خوبی در کاهش تری گلیسرید خون داشته باشد. مطالعات نشان داده است که مصرف منظم این ماده می تواند باعث کاهش سطح LDL و کاهش تری گلیسیرید و افزایش سطح HDL شود.

آبغوره

از آنجایی که آبغوره محتوی ویتامینC است، می‌تواند التهاب مخاط دهان و خونریزی لثه‌ها که ناشی از کمبود این ویتامین باشد را کاهش دهد. به علاوه به دلیل ترکیبات ضد عفونی‌کننده، پاک‌کننده معده و روده است و دردفع کرم روده نیز موثراست. آبغوره صفرابر است و کمک به دفع زردی می‌کند و هم‌چنین می‌تواند باعث تقویت کبد شود. از طرفی به دلیل داشتن اسیدهای آلی پتاسیم‌دار برای درمان پا درد و کمر‌درد، درد سیاتیک و روماتیسم مفید است. آبغوره مدر است و هم‌چنین به دفع سموم از طریق کلیه‌ها کمک می‌کند. این چاشنی خاصیت کاهش حرارت بدن و رفع عطش را هم دارد، که بدین جهت در موارد تب و سل ریوی می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد. از طرفی محرک اشتها بوده و افزودن کمی از آن به غذا می‌تواند باعث طعم مطلوب آن شده و به افزایش جذب املاح معدنی به ویژه آهن مواد‌غذایی غیرحیوانی مانند حبوبات کمک کند. مصرف آبغوره در خانم‌ها می تواند در باز شدن قاعدگی موثر باشد. به علاوه این چاشنی در درمان اسهال ساده نیز نقش دارد.

بیشتر بخوانید : آب پنیر ♥ غوره ♥ آب نارنج

ماری جوانا به ترکی

ماری جوانا به ترکی

ماری جوانا ،ماری جوانا عکس،ماری جوانا نر،ماری جوانا در امریکا،ماری جوانا فواید،ماری جوانا به فارسی،ماری جوانا روش کاشت،ماری جوانا قرمز،ماری جوانا نر یا ماده،ماری جوانا نر بهتره یا ماده،ماری جوانا نر ماده،فرق ماری جوانا نر و ماده،گل ماری جوانا نر

در این مطلب از سایت جسارت می خواهیم در مورد ماری جوانا صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما عزیزان را جلب کند.ماری‌جوآنا، علف همچنین برگردان انگلیسی‌اش وید، گرَس یا گل[n ۱] ترکیبی از گیاه شاه‌دانه است که به عنوان داروی فعال‌کننده روان یا داروی طبی مورد استفاده قرار می‌گیرد. به جز ماری‌جوانا، ترکیبات دیگری از گیاه شاه‌دانه نظیر حشیش و روغن حشیش نیز به‌دست می‌آید. تتراهیدروکانابینول ترکیبِ مؤثر همهٔ فراورده‌های گیاه شاهدانه و عامل اصلیِ آثارِ سرخوشی‌آورِ آن است. تَمدد اعصاب، درون‌اندیشی خنده زیاد و افزایش اشتها از مهم‌ترین آثارِ دلخواه ذهنی و جسمیِ ماری‌جوانا است. از عوارض جانبی موقتیِ مهم مصرف آن می‌توان به کاهش حافظهٔ کوتاه‌مدت، خشکی دهان، سرخی دیدگان، اختلال در مهارت‌های حرکتی، و گاهی احساس اضطراب و وحشت اشاره کرد.[نیازمند منبع] عوارض جانبی بلندمدت شامل اعتیاد، کاهش قوای فکری در افرادی که مصرف را از نوجوانی آغاز کرده‌اند، و مشکلات رفتاری در کودکانی است که مادرانشان هنگام بارداری ماری‌جوآنا مصرف می‌کرده‌اند. 

تاریخچه ماری جوانا

اولین نشانه‌ها از مصرف ماری‌جوانا به هزاره ی سوم پیش از میلاد و یا ۵ هزار سال پیش از این مربوط شده است . همچنین از اوایل قرن بیستم در اغلب کشورهای دنیا، محدودیت‌هایی قانونی درمورد استفاده و فروش ماری‌جوانا و دیگر محصولاتِ گیاه شاهدانه وضع گردید. ماری‌جوانا در برخی کشورهای دنیا مانند کانادا، بلژیک، استرالیا، هلند، اسپانیا و همچنین ۳۲ ایالت از کشور آمریکا به‌عنوان گیاه دارویی و یک درمانِ گیاهی با تجویز پزشکان مورد استفاده قرار گرفته شد که به‌عنوان ماری‌جوانای طبی از آن نیز یاد می‌شود . این ماده در اغلب این کشورها مصرف آن قانونی دارد. ماری جوانا بیشتر از قسمت های فوقانی برگ ها، گل و تخمک های شکفته شده بوته شاهدانه از جنس ماده که بریده و خنک شده، تهیه می گردیده . همچنین عنصر روان گردان موجود در گیاه شاهدانه دلتا ۹ تتراهیدروکانابینول (THC) میباشد ، که در رزین این گیاه متمرکز بوده وغلظت این ماده در فراوده های مختلف این گیاه فرق کرده که این غلظت از ۰/۵ تا ۱۱ درصد در نوسان دارد . در حقیقت ماری جوانا فراورده برگ ها و غنچه هاست و در رنگهای سبز متمایل به خاکستری و قهوه ای وجود داشته است.

ماری جوانا چیست

ماری‌جوانا، به‌عنوان یک مادهٔ داروهای روان‌گردان تفریحی، داروی درمانی، و همچنین در برخی مراسم مذهبی، مورد استفاده قرار می‌گیرد. استفاده از این دارو بیشتر به‌صورت تنفسِ دودِ حاصل از سوختن (تدخینی) و گاهی به‌صورت خوراکی است. در حالت تدخینی، این گیاه را معمولاً با شِیکِر خُرد می‌کنند و در کاغذ نازکی (معروف به پِیپِر paper) رول می‌کنند و می‌کشند. از اوایل قرن بیستم، در اغلب کشورهای دنیا، محدودیت‌هایی قانونی درمورد استفاده و فروش ماری‌جوانا و دیگر محصولاتِ گیاه شاهدانه وضع شده‌است. علاوه براین، ماری‌جوانا در برخی کشورهای دنیا مانند کانادا، بلژیک، استرالیا، هلند، اسپانیا و همچنین ۳۲ ایالت از کشور آمریکا به‌عنوان یک درمانِ گیاهی با تجویز پزشکان مورد استفاده قرار می‌گیرد که به‌عنوان ماری‌جوانای طبی از آن یاد می‌شود. داشتن، مصرف، و فروش آن در بیشتر کشورهای جهان غیرقانونی است. اولین نشانه‌ها از مصرف ماری‌جوانا به هزارهٔ سوم پیش از میلاد یا ۵ هزار سال پیش از این مربوط می‌شود.

آشنایی با ماری جوانا

ماری جوانا که بیشتر با نام گُل، وید (WEED) و علف در ایران شناخته می شود، در واقع گل، گیاهی با نام شاهدانه (Cannabis) است که از ۸۰۰۰ سال پیش در خاور میانه، چین و هندوستان برای الیاف آن و خواص طبی اش مورد استفاده بوده است.همچنین مشتقات دیگری نظیر حشیش و روغن ماری جوانا (روغن علف) نیز از این گیاه گرفته می شود. تتراهیدروکانابیول یا همان THC مسئول اصلی اثرات روان گردان این گیاه است. THC با تاثیر گذاشتن در سیستم عصبی مرکزی و گیرنده های موجود در مناطق مختلف مغز مثل هسته های قاعده ای، هیپوکامپ و مخچه و همچنین آزاد سازی دوپامین باعث ایجاد احساس سرخوشی یا همان های (HIGH) شدن می شود. علاوه بر THC ماده ای دیگری نیز در ماری جوانا وجود دارد و آن کانابیدیول یا CBD است. مقدار THC و CBD موجود در علف بسته به خانواده این گیاه (ساتیوا یا ایندیکا) و نوع کشت آن متفاوت است و معمولا مقدار THC از ۳ الی ۲۲ درصد است که امروزه با استفاده از فناوری های مدرن کشاورزی این مقدار بیشتر نیز شده است.

غلظت تی اچ سی در ماری جوانا

از پنج درصد تا دوازده درصد نوسان دارد. به بیان بهتر ماری جوانا فراورده برگ ها و غنچه های بوته شاهدانه ماده می باشد و رنگ آن سبز متمایل به خاکستری و قهوه ای می باشد. ماری جوانا به طور میانگین دارای ۷ درصد تی . اچ. سی می باشد. در حالیکه سینسمیلا به طور میانگین از ۱۲ درصد تی . اچ. سی برخوردار می باشد. میزان تی اچ سی موجود در حشیش درحدود ۱۰ درصد می باشد. گرایش به سمت استفاده از ماری جوانا و اعتیاد به آن در دنیای امروز شیوع فراوانی یافته و در اغلب موارد نخستین گزینه برای افرادی است که استفاده از مواد مخدر را تجربه می کنند. درتصور عوام ماری جوانا یک ماده بی خطر گیاهی بوده و استفاده از آن ضرری برای انسان ندارد در صورتیکه بیش از ۴۰۰ نوع ماده شیمیایی خطرناک در آن دیده شده است. مصرف مکرر ماری جوانا اعتیاد آور بوده و باعث ایجاد وابستگی در فرد می گردد.

اثرات فیزیکی ماری جوانا

ماری جوانا از گیاه بوته ای شاهدانه حاصل میشود. این ماده یک عنصر فعال به نام THC دارد که باعث میشود شما احساس نئشگی و نشاط آوری داشته باشید. THC و سایر ترکیبات در ماری جوانا همچنین میتوانند شیوه فعالیت بدن شما را تحت تاثیر قرار دهند. اکثر افراد برگ های خشک، گل ها، ساقه ها و دانه های این گیاه را بصورت سیگار میکشند و مصرف میکنند. اما ماری جوانا همچنین میتواند با مواد غذایی (مانند کیک های شکلاتی، بیسکویت ها و آبنبات های چوبی) مخلوط شود یا بصورت چای آماده شود یا بصورت بخار استنشاق گردد. این مهم نیست که چه مقدار آن به سیستم بدن شما وارد میشود، این ماده تقریبا هر بافت یا ارگان در بدن شما و سیستم عصبی و سیستم ایمنی بدن شما را تحت تاثیر شدید قرار میدهد.

روش های مصرف ماری جوانا

ماری جوانا از طریق کشیدن ترکیب با سیگار به صورت سیگاری و یا پیچیدن لای پیپر (Paper) همراه با برگ علف و یا پیپ و جویز و وپولایزراستعمال می شود همچنین می توان آن را بصورت خوراکی (در کیک، آبنبات و اضافه کردن در غذا و چای) و … مصرف کرد.در صورتی که علف کشیده شود اثرات آن در عرض چند دقیقه ظاهر می شود.این اثرات تقریبا ۳۰ دقیقه بعد به اوج خود رسیده و ۲ تا ۳ ساعت دوام می یابد. در صورت مصرف خوراکی عوارض آن ۳۰ دقیقه الی ۱ ساعت بعد از مصرف ظاهر می شود و تاثیراتش ۲-۶ ساعت دوام دارد. 

استفاده قانونی ماری‌جوانا

اروگوئه در سال ۲۰۱۳ نخستین کشوری بود که لایحهٔ تولید و تجارت آزاد ماری‌جوانا را تصویب کرد. این ابتکار به‌وسیلهٔ خوزه موخیکا، رئیس‌جمهور اروگوئه ارائه شد و به تصویب سنا این کشور رسید. او ضمن دفاع از ایدهٔ خود می‌گوید: «حسن این‌که دولت این کار را انجام دهد این است که هم خواهد توانست ماری‌جوانا را به قیمت ارزان‌تر بفروشد و هم بر آن کنترل بهتری داشته‌باشد. ما به‌جای این‌که با این پدیده به‌شکل پلیسی مبارزه کنیم، با آن مطابق با قواعد بازار برخورد خواهیم کرد.» اگرچه در هلند فروش ماری‌جوانا در کافی شاپ‌ها پیش از این لایحه آزاد بود، اما اروگوئه برای نخستین بار، تمامی فعالیت‌های مرتبط، از کاشت تا خریدوفروش را قانونی کرده‌است. شهروندان اروگوئه مجازند سالانه شش نهال گیاه ماری‌جوانا را در خانه‌هایشان پرورش دهند. در هلند هم، در برخی شهرها، کافی شاپ‌ها مجاز به ارائهٔ ماری‌جوانا به مشتریان خود هستند. با وجود مخالفت‌ها، دولت هلند در سال ۲۰۱۲ میلادی قوانینی برای محدود کردن فروش مواد مخدر به گردشگران تصویب کرده تا بدین وسیله تعداد آن دسته از گردشگرانی که تنها برای استعمال آزادانهٔ مواد مخدر به این کشور سفر می‌کنند، کاهش یابد. در کشور آمریکا نیز در سال ۲۰۱۳ رأی‌دهندگان در ایالت‌های کلورادو و واشینگتن با شرکت در دو همه‌پرسی در ماه نوامبر به آزادسازی مصرف ماری‌جوانا رأی دادند. علاوه بر ایالت‌های کلورادو، واشینگتن، آلاسکا و اورگن مصرف داروییِ ماری‌جوانا در ۲۰ ایالت آمریکا و پایتخت این کشور آزاد است.

مراحل تاثیرگذاری ماری جوانا

مرحله اول : چند دقیقه بعد از مصرف افزایش ضربان قلب ، افزایش سطح دوپامین و احساس سرخوشی و کمی آرامش مرحله دوم : نیم ساعت الی یک ساعت بعد مصرف : درون گرایی، افزایش سرعت فعالیت های مغزی ، تفکر ، اضطراب و پارانویا مرحله سوم : ۲ الی ۳ ساعت بعد از مصرف مرحله پایین آمدن از پیک، های (High) بودن یا به اصطلاح فسی که همراه با کاهش شدید انرژی و احساس خستگی و گرسنگی همراه است ( دلیل این مسئله سوخت بیش از اندازه انرژی به دلیل افزایش فعالیت بیش از اندازه مغز است.اثرات جسمانی شایع بعد از مصرف نیز عبارت اند از : قرمزی چشم، افت فشار خون، گرسنگی بیش از حد، خشکی دهان، افزایش ضربان قلب و اختلال در هماهنگی حرکتی که این اختلال ممکن است ۸ تا ۱۲ ساعت باقی بمانند.

عوارض مصرف ماری جوانا

ممکن است شما شنیده باشید که ماریجوانا میتواند اعتیاد آور باشد، نزدیک به ۱۰ درصد از افرادی که از آن استفاده میکنند به این ماده معتاد شده اند. این روشن نیست که آیا ماری جوانا یک دروازه ورود است که باعث میشود افراد به احتمال زیاد سعی کنند مواد مخدر به اصطلاح سنگین تری مانند کوکائین و هروئین مصرف کنند. مقدار THC در ماریجوانا در سال های اخیر کاهش یافته است. بیشتر برگ های مورد استفاده حاوی بین ۱ تا ۴ درصد THC هستند که در حال حاضر نزدیک به ۷ درصد است. کارشناسان نگران این هستند که ممکن است افراد بصورت آسان تر وابسته یا معتاد به ماریجوانا شوند و این ماده همچنین بسیاری از اثرات تغییرات ذهنی ماده مخدر را تقویت میکند. حتی اگر شما آن را از یک مرکز درمانی قانونی و تحت نظارت دولت ( در برخی کشور ها ) خریداری نمایید، این میتواند به سختی دانسته شود که شما چه مقدار THC یا سایر ترکیبات موجود در ماری جوانا را میخورید، بطوری که این اثرات میتوانند غیرقابل پیش بینی باشند. ماریجوانا همچنین میتوانند باعث مشکلات سلامتی بیشتر شود اگر شما دارای یک بیماری مانند بیماری های کبدی، کاهش فشار خون یا دیابت باشید. اگر شما یک مرد هستید، استفاده سنگین ماریجوانا میتواند سطوح تستوسترون و تعداد و کیفیت اسپرم شما را کاهش دهد و این، به نوبه خود، میتواند میل جنسی و باروری شما را کاهش دهد. تحقیقات نشان میدهد که بین استفاده از ماریجوانا و مشکلات روانی مانند افسردگی، اضطراب، افکار خودکشی، روانپریشی کوتاه مدت و اسکیزوفرنی ارتباط وجود دارد. در حالیکه معلوم نیست آیا ماریجوانا باعث این شرایط میشود، یا میتواند آن ها را بدتر کند.

تفاوت ماری جوانا و حشیش

انواع ترکیبات ماری‌جوانا و حشیش از برگ‌، ساقه‌، دانه و یا گل‌های خشک گیاه شاه‌دانه و یا کانابیس به دست می‌آیند و به رنگ‌های سبز‌، قهوه‌ای‌، خاکستری و یا ترکیبی از آن‌ها دیده می‌شوند‌. بیش از ۲۰۰ نام و اصطلاح مختلف در سراسر دنیا برای فراورده‌های گیاه کانابیس شناخته شده است که رایج‌ترین اصطلاحی که در کشور ما برای آن‌ها به‌کار می‌رود‌، حشیش است‌. سایر اسامی رایج برخی از ترکیبات این خانواده از مواد روان‌گردان عبارتند از : ماری‌جوانا (Marijuana)‌، علف یا گراس (Grass)‌، دیگ (Pot)‌، علف هرز (Weed)‌، چای (Tea)‌، مری‌جین (Mary jane)‌، شاه‌دانه Temp)‎)، چرس (Charas)، بنگ (Bang)، داگا (Dugga) و سین سمیلا (Sinsemilla).

مکانیزم اثر ماری جوانا

مکانیسم اثر ماریجوانا به عملکرد تتراهیدروکانابینول و تأثیرات آن بر گیرنده‌های مختلف عصبی مربوط است، تتراهیدروکانابینول بصورت آگونیست گیرنده کانابینویید شماره یک و دو (CB1 و CB2) عمل می‌کند که عامل اصلی تأثیرات روانی مارجواناست، تتراهیدروکانابینول بر گیرنده‌های مخدری (دلتا و مو اپیوئیدی) نیز برهم‌کنش دارد.

نحوه مصرف ماری جوانا

ماری‌جوانا معمولاً به‌شکلِ سیگار در کاغذ مخصوصی به نام پیپر پیچیده شده و کشیده می‌شود. سیگار ماری‌جوانا از گُل گیاه شاه‌دانه و گاهی مخلوط با برگ آن تهیه می‌شود. تأثیراتِ این ماده تا حدودِ ۲ ساعت باقی می‌مانَد. با این وجود، عنصرِ اصلیِ آن، یعنی تی.اچ. سی، تا چندین روز در بدن باقی خواهد ماند. از جوز، پیپ، چپق و بانگ سیگار برگ نیز برای مصرف ماری‌جوانا استفاده می‌شود. وقتی که ماری‌جوانا به‌صورت خوراکی مصرف می‌شود، کیفیت اثرگذاری آن متفاوت است و اثرات روان‌گردانی آن معمولاً قوی‌تر از حد انتظار ظاهر می‌شوند. همچنین، زمان بیشتری طول می‌کشد تا اثرات روان‌گردانی آن ظاهر شود، و زمان بیشتر نیز باقی می‌مانَد، نوعاً بین ۴ تا ۱۰ ساعت پس از مصرف دوام می‌آورَد. روش‌های خوراکیِ ماری‌جوانا نیاز به درون کشیدن مواد سوختنی سمّیِ ایجادشده در روش سیگاری ندارد و ازاین‌رو بسیاری از آسیب‌های تنفسی و قلبی-عروقی همراه با کشیدن ماری‌جوانا در این روش وجود ندارد. در پژوهشی که در سال ۲۰۱۱ در استرالیا انجام شد نشان داد که مصرف ماری‌جوانا به‌ندرت به‌تنهایی و بدون حضور مواد دیگر صورت می‌گیرد. ۹۵٪ مصرف‌کنندگان ماری‌جوانا از الکل نیز استفاده می‌کنند، ۲۶٪ از آمفتامین و ۱۹٪ از اکستازی. تنها ۲٫۷٪ از این افراد اعلام کردند که همراه با ماری‌جوانا از هیچ مادهٔ دیگری استفاده نمی‌کنند.

تشخیص مصرف ماری جوانا

اگر فردی ماری جوانا مصرف کند معمولاً خلق شاد و سرحالی پیدا می‌کند و این سرخوشی با علائم زیر همراه است : گیج و غیرعادی به‌نظر می‌رسد و راه رفتن او آشفته است. همانند افراد احمق بدون هیچ دلیل خاصی قهقه‌های بلند سر می‌دهد. چشمانش متورم و خیلی قرمز می‌شوند. در به یادآوری چیزها و مسائلی که رخ داده است، مشکل دارد. پس از بین رفتن سرخوشی چند ساعته، بسیار خواب‌آلود شده و در خواب سنگینی فرو می‌رود.

رابطه مصرف ماری جوانا و سرطان

دود ماری‌جوانا نسبت به توتون و تنباکو دارای مقادیر زیادتری از مواد سرطان‌زا است. مطالعات نشان داده‌اند که کسی که پنج سیگار ماری جوانا مصرف کند برابر با کسی که روزی یک پاکت سیگار می‌کشد، مواد شیمیایی سرطان ‌زا دریافت می‌کند. این مواد ۵۰ تا ۷۰ درصد بیشتر از سیگار در ماریجوانا وجود دارند و به همین دلیل احتمال ابتلا به انواع سرطان به‌ویژه سرطان‌های ریه و راه‌های تنفسی در افرادی که ماری‌جوانا مصرف می‌کنند خیلی بیشتر از افراد سیگاری است. یک دلیل دیگر این واقعیت آن است که کسانی که ماری جوانا مصرف میکنند، معمولاٌ هنگام کشیدن آن پک عمیق‌تری می‌زنند و دود آن را بیشتر در ریه‌های خود حبس می‌کنند. بنابراین ریه و راه‌های تنفسی در مصرف ماری‌جوانا بیشتر از مصرف سیگار در معرض مواد شیمیایی خطرناک قرار می‌گیرد. مطالعات نشان داده‌اند که احتمال ابتلا به سرطان‌های سر و گردن نیز در افراد مصرف کننده ماری جوانا بیشتر است و هر چه میزان مصرف این ماده در فرد بیشتر باشد، احتمال خطر ابتلا به سرطان بیشتر می‌شود. بر‌اساس تحقیقات صورت گرفته مصرف ماری جوانا خطر سرطان را دو تا سه برابر می‌کند.

اثرات کوتاه مدت مصرف ماری جوانا

پس از کشیدن ماری‌جوانا، اثرات کوتاه‌مدت پس از چند ثانیه آشکار می‌شود و تا چند دقیقه کاملاً قابل احساس و رؤیت هستند. این اثرات نوعاً به‌مدت ۲ تا ۳ ساعت دوام می‌آورند. اثرات کوتاه‌مدت روان‌گردان ماری‌جوانا خاصیتی مرحله‌ای دارد و طی سه مرحله ظاهر می‌شود: مرحلهٔ اول: اثرات ابتدایی، شامل حس آرامش، و تا درجه‌ای کمتر، سرخوشی است؛ مرحلهٔ دوم: در این مرحله مواردی نظیر سهولت در تفکر فلسفی، درون‌نگری و فراشناختی همراه با اضطراب و پارانویا گزارش شده‌است؛ مرحلهٔ سوم: اثرات این مرحله می‌تواند شامل افزایش ضربان قلب و گرسنگی (یا گرسنگی مفرط و کاذب) که به اصطلاح عموم کره کردن گفته می‌شود باشد، که این امر به‌دلیل واکنش فراورده‌های تی.اچ. سی در کبد رخ می‌دهد. جدا از تغییرات ذهنی در ادراک و به‌ویژه خلق‌وخو، شایع‌ترین اثرات جسمی و عصب‌شناختیِ این ماده شامل افزایش ضربان قلب، کاهش فشار خون، اختلال در حافظهٔ کوتاه‌مدت، اختلال حرکتی، و اختلال در تمرکز است.

اثر ماری جوانا روی مغز

وقتی فردی ماری جوانا یا حشیش مصرف می‌کند، ماده شیمیایی موجود در آن به‌سرعت توسط رگ‌های خونی اطراف شش‌ها جذب شده و سریعاً خود را به سلول‌های عصبی مغز می‌رساند. به این سلول‌ها، گیرنده می‌گویند چون آن‌ها اطلاعات را از سایر بخش‌های بدن دریافت می‌کنند. این ماده تغییراتی را در سلول‌های گیرنده عصبی ایجاد می‌کنند. وقتی که فرد به‌طور مداوم به مصرف ماری جوانا می‌پردازد، ماده شیمیایی موجود در آن (THC) جواز عبور از مناطق مختلف مغز و تاثیر روی عملکرد ذهنی و روانی او را کسب می‌کند. مصرف سنگین ماری جوانا بخش‌های مختلف مغز را که مربوط به کنترل حافظه، توجه و یادگیری هستند را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این ماده بیشترین اثرش را روی ناحیه‌ای از مغز به‌نام هیپوکامپ می‌گذارد که مسئول حافظه کوتاه مدت و انتقال اطلاعات به حافظه بلند مدت است. بنابراین فردی که ماری‌جوانا مصرف می‌کند نمی‌تواند اطلاعات را در ذهن خود نگه دارد و آن‌ها را سریع فراموش می‌کند . همچنین THC با تاثیر روی سیستم لیمبیک مغز باعث خنده‌های کنترل نشده و افکار توأم با بدبینی و سوء‌ظن می‌گردد. مصرف ماری‌جوانا باعث همان تاثیرات روی مغز می‌شود که مصرف هروئین، الکل و کوکائین برجای می‌گذارند.

اثرات بلند مدت مصرف ماری جوانا

ثرات درازمدت مصرف ماری‌جوانا نسبتاً ناشناخته‌است. با توجه به محدودیت‌های پژوهش، همچنان بر سرِ امکان وابستگی به ماری‌جوانا، اثر آن بر هوش و حافظه، اثرش بر ریه، و رابطهٔ احتمالی‌اش با اختلالات ذهنی نظیر اسکیزوفرنی و روان‌پریشی، زوال شخصیت، و افسردگی بین اثرات خوب و بد آن، در دانشمندان بحث و جدل وجود دارد. به همین شکل، هنوز چندان معلوم نیست که علت وجود همبستگی بالا بین مصرف مکرر ماری‌جوانا و مصرف طیفی از سایر مواد در بین جوانان برای مثال در دانشگاه‌ها چیست.

ماری جوانا و باروری

ماریجوانا در مردان تولید هورمون‌های مردانه را تضعیف می‌کند، اندازه و وزن غدد پروستات و بیضه‌ها را کاهش می‌دهد و مانع تولید اسپرم می‌گردد. اما به نظر می‌رسد این تأثیرات با ترک دائمی ماریجوانا قابل برگشت باشند. چنین اثراتی در زنان غیرباردار هنوز شناخته نشده است. اما مطالعات روی حیوانات نشان داده که ماری‌جوانا مانع تخمک‌گذاری می‌شود و می‌تواند مسبب نقایص مادرزادی گردد. پزشکان به مادران باردار توصیه می‌کنند که هیچ یک از انواع مواد را مورد مصرف قرار ندهند، چرا که می‌توانند به جنین در حال رشد صدمه وارد کنند. مطالعات نشان داده‌اند کودکانی که مادرانشان در طول دوره بارداری ماری‌جوانا مصرف می‌کرده‌اند، نسبت به آن‌هایی که در دوران جنینی در معرض مصرف ماری‌جوانا مادر قرار نگرفته‌اند، مشکلات رفتاری بیشتری در طول دوران کودکی و پیش دبستانی نشان می‌دهند. همچنین عملکرد ضعیف‌تری در تکالیف مربوط به ادراک دیداری، مکالمه گفتاری و توجه پایدار دارند. در مدرسه نیز این کودکان در حافظه، مهارت تصمیم‌گیری و توانایی به یادسپاری مسائل مشکل خواهند داشت.

ترک مصرف ماری جوانا

تنها اقلیتی از مصرف‌کنندگانِ ماری‌جوانا به‌واسطهٔ وابستگی به این ماده به‌دنبال درمان و کمک‌های پزشکی می‌روند. همچنین، شواهد و مدارک نشان می‌دهد نیاز به کمک برای توقف مصرف ماری‌جوانا و نیز تقاضا برای درمان وابستگی به شاه‌دانه در سطح بین‌المللی درحال افزایش است.ر درمان مصرف ماری‌جوانا، دکتر دیوید مک‌داول، از دانشگاه کلمبیا، دریافت که برای موفقیت در درمان باید بین سه گروه از کاربران، یعنی «کاربران گهگاهی»، «کاربران هرروزه» و نیز «کاربران مزمن» که چندین بار در روز از این ماده استفاده می‌کنند تمایز قائل شد.

نقش والدین در مصرف ماری جوانا

هیچ روش قطعی و سحرآمیزی برای جلوگیری از مواد در نوجوانان وجود ندارند. اما نقش خانواده در پیشگیری از اعتیاد این است که با صحبت کردن با فرزندان‌شان در مورد خطرات مصرف ماری جوانا و سایر مواد اعتیاد آور و روان‌گردان و داشتن نقش تاثیرگذار روی حوزه‌های مختلف زندگی فرزندان‌شان مؤثر واقع شوند. حتی بعد از ورود نوجوانان به دبیرستان نیز والدین هنوز می‌توانند در تکالیف مدرسه،تفریحات، فعالیت‌های اوقات فراغت و معاشرت‌های اجتماعی با دوستان فرزندان‌شان دخالت داشته و نقش مشورتی و راهنما برای فرزندشان داشته باشند. تحقیقات نشان داده است که نظارت مناسب و مستمر والدین بر فرزندان می‌تواند احتمال مصرف مواد اعتیادآور در آن‌ها را کاهش دهند. نظارت صحیح والدین حتی در مورد آن دسته از نوجوانانی که مستعد سوء‌مصرف مواد از جمله ماریجوانا و حشیش هستند مثل آن‌هایی که سرکش بوده و رفتارهای ضداجتماعی دارند، آن‌هایی که نمی‌توانند هیجاناتشان را کنترل کنند و یا آشفتگی‌های درونی دارند نیز نقش پیش‌گیرانه دارند. همواره به‌خاطر داشته باشید که پیش‌گیری از اعتیاد مؤثر، هوشیاری شما والدین را می‌طلبد. همان‌طور که در مطالب قبل مطرح گردید ماری‌جوانا تهدید جدی برای سلامت جسمی و روانی نوجوانان به حساب می‌آید. نوجوانان در حال رشد، یادگیری و گذراندن چارچوبی برای زندگی بزرگ‌سالی‌شان هستند و در این راه پرپیچ‌و‌خم چشم امیدشان به شما والدین گرامی است که یاری‌گر آن‌ها در حل مشکلات و تصمیم‌گیری‌هایشان از جمله مصرف یا عدم مصرف مواد اعتیادآور و روان‌گردان بوده و راهنمایی‌های لازم را به آن‌ها ارائه دهید.واضح است که تصمیم‌گیری خود شما برای مصرف نکردن هیچ‌یک از انواع مواد می‌تواند بریا فرزندانتان این پیام را به همراه داشته باشد که او نیز به سمت مصرف مواد نرود.

مقایسه ماری جوانا و سیگار

بر اساس نشریهٔ پزشکیِ بریتانیاییِ «لانست»، ماری‌جوانا در مقایسه با نیکوتین و الکل، وابستگی کمتری ایجاد می‌کند. یک پژوهش در سال ۲۰۰۶ به مقایسهٔ اثرات کشیدن سیگارِ تنباکو و ماری‌جوانا بر ریه‌ها پرداخت. نتیجهٔ این پژوهش نشان داد که «حتی در کسانی که به مقدار فراوان ماری‌جوانا می‌کشند، خطر ابتلا به سرطان ریه افزایش نمی‌یابد.» درحالی‌که همین پژوهش نشان می‌داد که خطر ابتلاء به سرطان ریه در کسانی که روزانه ۲ بسته یا بیشتر سیگار تنباکو می‌کشند، ۲۰ برابر بیشتر از سایرین است. معلوم شده‌است که سیگارِ ماری‌جوانا نیز، مانند تمامی کشیدنی‌ها، حاوی مواد سرطان‌زا است، و ازاین‌رو خطر ابتلاء به سرطان ریه را در فرد افزایش می‌دهد. با این وجود، تی.اچ. سی برخلاف نیکوتین، مرگ سلول‌های پیر را تقویت می‌کند، و بنابراین، این احتمال را که آنها به سلول‌های سرطانی تغییرشکل بدهند کاهش می‌دهد. همچنین، در پژوهش دیگری نشان داده شده‌است که کانابینوییدها دارای ویژگی‌های ضدتومور هستند. البته سرطان‌زا بودن نسبت به تنباکو جای بحث دارد و برخی مطالعات نشان داده‌است که این خطر در حشیش بیشتر است.

راههای پیشگیری از مصرف ماری جوانا

یک شنونده خوب برای حرف‌های فرزندان‌تان باشید. به فرزندان‌تان کمک کنید تا بتوانند بر فشار هم‌سالان غلبه نمایند. پیام‌های روشن و واضحی برای منع مصرف مواد اعتیادآور به فرزندان‌تان ارائه دهید. سعی کنید دوستان فرزندان‌تان و والدین آن‌ها را بشناسید. بر فعالیت‌های فرزندان‌تان نظارت مستمر و صحیح داشته باشید. درفعالیت فرزندان‌تان نقش مشاور و سرپرست داشته باشید. با فرزندان‌تان ارتباط کلامی و گفتاری صادقانه و راحت برقرار نمایید. فرزندان‌تان را از خطرات ناشی از مصرف مواد اعتیادآور آگاه نمائید. سعی کنید که این تهدید اجتماعی را انکار نکرده و با آن روبه‌رو شوید (هیچ والدی نباید مطمئن باشد که فرزندش هیچ‌گاه به سوی مصرف مواد نمی‌رود و با این استدلال، مسئله را جدی تلقی نکند). مراقب و گوش به‌زنگ تغییرات هوشیار دهنده در فرزندان‌تان باشید.

بیشتر بخوانید : قرص اکستازی ♥ قرص ترامادول ♥ سیگار ♥ قلیان

درمان گرفتگی کمر در بارداری

درمان گرفتگی کمر در بارداری

گرفتگی کمر ،گرفتگی کمر و درمان آن،گرفتگی کمر سمت راست،گرفتگی کمر در بارداری،گرفتگی کمر در دوران بارداری،گرفتگی کمر در اوایل بارداری،گرفتگی کمر طب سنتی،گرفتگی کمردرد،گرفتگی کمر سمت چپ،گرفتگی کمر در ورزش،گرفتگی رگ کمر و درمان آن،علت گرفتگی کمر و درمان آن،گرفتگی رگ کمر سمت راست،علت گرفتگی سمت راست کمر

شاید برایتان جالب باشد که گرفتگی کمر به صورت یک واکنش انقباضی بادام، آوکادو، موز، لوبیا، تخم کدو حلوایی، توفو، شیر سویا، پسته، گردو، سیب زمینی با پوست، ماست، شیره‌ی چغندر، غلات کامل و سبزیجات برگدار می‌شود. مهم است که رژیم غذایی‌تان چربی زیاد نداشته باشد چون می‌تواند توانایی بدن برای جذب منیزیم را کاهش بدهد. علاوه بر تغذیه، وان نمک اپسوم دو بار در هفته نیز می‌تواند به حفظ سطح طبیعی منیزیم در بدن کمک کند. اگر می‌خواهید مکمل منیزیم مصرف کنید، همیشه اول با پزشک مشورت کنید.

گرفتگی کمر چیست

اسپاسم کمر یک انقباض ناگهانی و غیرارادی یا یک گرفتگی عضلانی غیرقابل‌ کنترل در واکنش به کشیدگی عضله، استفاده بیش ‌از حد، ضعف یا درد ناشی از بروز جراحات، آسیب‌دیدگی‌ها و اختلالات است. اسپاسم کمر اغلب در نزدیکی نخاع یا ریشه عصب که به سمت نخاع رفته یا از آن بازمی‌گردند رخ می‌دهد. این اسپاسم و خشکی کمر می‌تواند باعث اعمال فشار بر یکی از عصب‌ها شده و درد شدیدی در کمر ایجاد کند. معمولاً اسپاسم عضلات زمانی اتفاق می‌افتد که شما انرژی زیادی به کار بسته و از عضلات بیش ‌از اندازه کار می‌کشید مانند زمانی که جسم سنگینی را بلند می‌کنید یا فعالیت‌های سنگین ورزشی انجام می‌دهید. غالباً عضلات شما زمانی مستعد اسپاسم یا گرفتگی می‌شوند که قبل از انجام فعالیت‌های سنگین به اندازه کافی به آن‌ها آب نرسیده باشد یا ذخیره پتاسیم یا کلسیم در بدن شما کم باشد.

علائم گرفتگی کمر

علائم گرفتگی کمر عبارت اند از کمر درد ناگهانی، به هنگام گرفتگی عضلات کمر، در حالت خوابیده، با زانو های خم به سمت داخل و ستون فقرات قوس دار، بیشترین احساس راحتی را می کنند

علت گرفتگی کمر

در بیشتر موارد، گرفتگی عضلات کمر به دلیل کشیدگی عضلات کمر، تورم، هل دادن و چرخیدن سریع سر و کار دارند شایع است، مانند گلف، بیس بال، بسکتبال، فوتبال و وزنه برداری. خطر ابتلای برخی افراد به گرفتگی و خشکی کمر، بیشتر است. این عوامل خطر عبارت اند از ضعف عضلات شکم، ضعف یا انعطاف ناپذیری عضلات روی ستون مهره، سفت شدن عضله پشت ران، لوردوز (انحنای بیش از حد ستون فقرات به طرف جلو)، تومور، تنگی کانال نخاعی، فتق دیسک کمر، لغزش مهره، اسپوندیلوز و آرترو.

درمان گرفتگی کمر با ماساژ درمانی

درد مفاصل-دست-و-پا-و-زانو یا عصب‌های آسیب‌دیده را تشدید کنید.

آموزش و فواید ماساژ‌+ماساژ درمانی

گرفتگی کمر ناشی از استرس و فشار عصبی

بسیار اتفاق می افتد که فشارهای عصبی منجر به گرفتگی عضلات پشت پا در درد معده و کولیت های روده ای بروز پیدا می کند.

مراجعه به پزشک برای گرفتگی کمر

شما باید به پزشک مراجعه کنید، اگر: روش های خود درمانی اثری نداشتند. گرفتگی عضلات گردن و کمر و درد به صورت مکرر اتفاق می افتند. زیرا ممکن است علت آن ها عارضه ای دیگر باشد. درد به دلیل ضربه یا زمین خوردن است. احساس ضعف، تعرق، درد شکمی، پوکی استخوان دارید. قبل از شروع درمان برای آسیب‌دیدگی عصب، لازم است سایر مشکلات احتمالی که باعث ایجاد التهاب یا درد مزمن برای فرد شده، درمان شوند. تست نوار عصب و عضله یک روش موثر و ساده برای اطلاع از سلامت عضلات و اعصاب در بدن است.

گرفتگی کمر ناشی از کم ابی

کم آبی منجر به بالا رفتن میزان اسید لاکتیک در عضلات و بروز درد عضلانی می شود. در واقع از دست دادن آب بدن مهم ترین عامل نرسیدن خون کافی به عضلات و گرفتگی آن است.به بیان دیگر در فعالیت طولانی مدت همچون ورزش های سنگین در هوای گرم، مقدار زیادی از مایعات بدن دفع می شود، در این حالت حجم خون کاهش یافته و مقدار کافی خون برای رساندن اکسیژن به تمام عضلات در حال ورزش وجود ندارد.در نتیجه عضلات در حال فعالیت، خون کافی دریافت کرده و به سمت اسپاسم یا گرفتگی پیش می روند.با نوشیدن آب قبل از فعالیت و هر 15 دقیقه یک بار در حین فعالیت می توان از بروز چنین گرفتگی هایی پیشگیری کرد.

درمان گرفتگی کمر با کار نکردن

حتی اگر حس می کنید که گرفتگی کمر شما شدید نیست، نیاز است هر نوع فعالیتی که باعث آن شده است را متوقف نمود. شما می توانید برای درمان اسپاسم عضلانی آن ناحیه را ماساژ دهید.

درمان گرفتگی کمر با استراحت

استراحت برای کمک به درمان گرفتگی عضلات و بهبودی سریع تر ماهیچه، حیاتی است. اگر جراحت ماهیچه ای باعث اسپاسم عضلات کمر شده باشد، به دو تا سه روز استراحت نیاز است. در طی دوره ی استراحت، حتما مقدار کمی تحرک مانند راه رفتن آرام داشته باشید در غیر این صورت عضلات ممکن است خشک شده و سفت شوند. با این حال لازم است که هنگام تحرک احتیاط کرده و از خم شدن و چرخاندن بدن پرهیز شود زیرا احتمال افزایش گرفتگی وجود دارد.

درمان گرفتگی کمر با کمپرس سرد

پس از ایجاد جراحت ممکن است جریان خون در بافت افزایش یافته و منجر به التهاب و درد شود. استفاده از کمپرس سرد می تواند در درمان گرفتگی عضلات کمر و رفع علائم را در اولین گرفتگی عضلات کمر موثر باشد، ولی در دفعات بعدی، کمپرس گرم باید قبل از سرد استفاده شود. در طول اولین روز، هر دو ساعت به مدت 15 دقیقه از یخ استفاده کنید.

گرفتگی کمر ناشی از کمبود مواد معدنی

گرفتگی عضلات در بسیاری موارد به بروز اختلال در تعادل مواد معدنی و آنزیم ها در بدن مربوط می شود کاهش یا افزایش منیزیم، کلسیم، سدیم و پتاسیم در خون منجر به انقباض عضله و جلوگیری از بازگشت آن به حالت اول می شود.

درمان گرفتگی کمر با کمپرس گرم

هر گونه گرما می تواند درد را تسکین دهد ولی برای نتایج بهتر می توان از گرم کردن به همراه رطوبت استفاده کرد. گرما به شل شدن عضلات گرفته کمک می کند و باید هر بار پس ار استفاده ی کمپرس سرد، از گرما استفاده کرد. اگر نمی خواهید بیرون رفته و از فروشگاه یک پد گرم کننده ی مرطوب تهیه کنید، می توانید از یک حوله ی خیس خورده در آب گرم استفاده کنید. همچنین حمام یا دوش گرفتن با آب گرم می تواند موثر باشد. شما باید گرمای همراه با رطوبت را هر چهار ساعت یک بار به مدت 15 دقیقه استفاده کنید تا جایی به درمان گرفتگی کمر ختم شود. لازم به ذکر است که در برخی افراد، گرما موجب افزایش درد می شود، اگر این اتفاق برای شما افتاد، این روش را فورا متوقف کرده و فقط از کمپرس های سرد استفاده کنید.

درمان گرفتگی کمر با بالا بردن پا

بسیاری از کسانی که از گرفتگی عضلات کمر رنج می برند، ناراحتی زیادی دارند. موقعیت های خاصی می توانند تا حدی تسکین دهنده باشند. در زیر به برخی از آن ها اشاره شده است. تمامی این موقعیت های شامل بالا بردن پا می باشند. زانو های خود را بالا تر از لگن قرار دهید. موقع نشستن پاهای خود را روی یک چهار پایه قرار دهید. می توانید پا های خود را روی چند بالش گذاشته تا در سطح بالاتری قرار بگیرند. روی یک تخت سفت خوابیده و پا های خود را روی یک صندلی قرار دهید. به صورتی که زانو ها 90 درجه خم شده باشند.

گرفتگی کمر ناشی از کاهش جریان خون

باریک شدن رگ هایی که خون را به پاها می رساند (در اثر تصلب شرایین) می تواند گرفتگی عضلات را بوجود آورد و درست مانند گرفتگی پاها و دست ها در هنگام ورزش می باشد. این گرفتگی ها معمولا بعد از ورزش از بین می روند.

درمان گرفتگی کمر با تکنیک آرامش بخشی

بیشتر افرادی که از گرفتگی های کمر رنج می برند، نمی توانند به درستی بدن خود را آرام کنند. ولی روش های به خصوصی می توانند در از بین بردن درد ناشی از گرفتگی های کمر، به شدت تاثیر گذار باشند. هنگامی که شما بتوانید با فکر کردن به دیگر چیز ها (یا پاک کردن کل افکار) حواس خود را پرت کنید، می توانید به خود آرامش داده و بهتر نفس بکشید که این به نوبه ی خود باعث کاهش سفتی عضلات و در نتیجه درد می شود. برخی از راه های مناسب برای منحرف کردن افکار عبارت اند از صحبت کردن با یک فرد عزیز، تماشای یک برنامه ی تلویزیونی، مطالعه و یا مدیتیشن.

درمان گرفتگی کمر با نرمش ملایم

فرد نباید هیچ گاه هنگام شروع گرفتگی عضلات کمر ورزش کند ولی وقتی که انقباض و درد به حداقل خود رسیدند، نرمش های زیر مناسب اند : اگر انقباض یا ناراحتی در ناحیه ی کمر احساس می شود، می توانید کمر خود را صاف نگه داشته و قدم بزنید، همچنین زانو های خود را بیشتر از حد معمول بالا بیاورید. می توانید با بالا بردن بازو ها به بالای سر خود، به آرامی عضلات پشتی خود را بکشید. هر بار تا ده یا پنج را شمرده و 10 بار تمرین را تکرار کنید. روزانه سه الی چهار بار این تمرین را انجام دهید. روی زمین بخوابید، زانو ها را خم کرده و کف پا های خود را روی زمین قرار دهید. سپس با احتیاط یک زانو را به سمت سینه ی خود کشیده و 10 ثانیه نگه دارید، سپس این حرکت را با پای دیگر انجام دهید. روزی دو یا سه بار، هر بار 5 تا 10 مرتبه این عمل را تکرار کنید. این تمرین ممکن است درد برخی افراد را افزایش دهد. اگر این اتفاق افتاد، بلافاصله تمرین را متوقف کنید.

درمان گرفتگی کمر با دارو

اگر روش های دیگر کارساز نبودند، می توانید مصرف NSAIDs (دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی) را شروع کنید. این دارو برای درمان کمر درد در هر دو نوع نیازمند و بدون نیاز به نسخه ی پزشک، موجود است. همچنین می توانید از شل کننده های عضلانی استفاده کنید، ولی هنگام مصرف آن ها نباید رانندگی کرد.

گرفتگی کمر ناشی از تحت فشار بودن عصب

فشردگی اعصاب در ستون فقرات (تنگی کانال نخاعی) می تواند موجب گرفتگی و درد پاها شود. این درد معمولا هنگامی که به مدت طولانی راه می روید، بدتر می شود. پیاده روی با پشت کمی خمیده، می تواند علائم درد را یا بهبود دهد و یا به تاخیر بیندازد. متخصصان طب فیزیکی معتقدند که در موارد نادری قرار گرفتن در پوزیشن یا موقعیت غلط هنگام کار و فعالیت روزانه مثل نشستن ها و ایستادن طولانی و برداشتن اجسام سنگین به طریقه اشتباه از روی زمین به گرفتگی عضلانی منجر می شود.

درمان گرفتگی کمر با فیزیوتراپی

شما همچنین می توانید به یک فیزیوتراپیست مراجعه کنید. آن ها با استفاده از روش های شل کردن عضلات، فراصوت و گرم کردن، می توانند گرفتگی ها را از بین ببرند. همچنین قادرند تمرینات ایمن و مناسبی را به شما آموزش داده که هم باعث افزایش انعطاف پذیری و هم تقویت عضلات شما می شوند.

درمان گرفتگی کمر با tens

این نوعی دیگر از تحریک الکتریکی است که به وسیله ی قرار دادن پد هایی روی سطح پوست، انجام می شود. این روش می تواند به کنترل درد ناشی از گرفتگی ها در برخی افراد، کمک کند. اساس کار این روش مشابه طب سوزنی است. به این صورت که تحریک عصب می تواند موجب تغییر در نحوه ی رسیدن پیام درد به مغز شده و به طور بالقوه درد را کاهش دهد. این روش می تواند به خصوص در مدیریت درد ناشی از گرفتگی، در طول شب مفید باشد، به ویژه اگر این درد باعث به هم خوردن برنامه ی خواب فرد شود.

درمان گرفتگی کمر با تزریق

تزریق کورتیزون می تواند موجب از بین رفتن درد تا چند ماه شود و این به خصوص هنگامی درست است که گرفتگی، در پا ایجاد درد کند. تزریق اوزون باعث رسیدن مستقیم اکسیژن فعال (مخلوط اکسیژن و اوزون –O3) به بافت آسیب دیده می شود. این روش درمان، با کمترین میزان تهاجم، باعث رسیدن مستقیم آثار بازسازی کننده و ضد التهاب اوزون پزشکی، به بافت ملتهب می شود. تزریق اوزون کاملا ایمن است، اگر به وسیله ی پزشک متخصص و آموزش دیده انجام شود.

درمان گرفتگی کمر با حرکات ورزشی

صاف نگاه داشتن پشت و راه رفتن به حالتی که زانو ها بیش از حد معمول بالا بیایند. این تمرین به خصوص در گرفتگی عضله کمر و انقباضات و ناراحتی های مربوط به آن موثر است. کشیدگی های ملایم در عضلات پشتی به وسیله ی بردن بازو ها به بالای سر. در هر بار انجام این عمل 5 تا 10 ثانیه حالت خود را نگه داشته و سپس دست را پایین بیاورید. این تمرین را روزی 3 تا 4 مرتبه ی 10 تایی انجام دهید. روی زمین خوابیده و با خم کردن زانو های خود، کف پا را روی سطح زمین قرار دهید. سپس به آرامی یک زانو را به سمت سینه ی خود کشیده و 10 ثانیه حالت خود را حفظ کنید، سپس پای خود را پایین آورده و با پای دیگر این کار را انجام دهید. برای هر پا دو تا سه مرتبه ی 10 تایی اگر می توانید آن را تحمل کنید، کافی است. اگر این تمرین علائم عارضه را افزایش می دهد، انجام آن را متوقف سازید. نکته : این تمرینات را به هنگام شروع گرفتگی عضلات کمر انجام ندهید. این تمرینات زمانی که درد کاهش یافته و انقباض در حداقل میزان خود است، مناسب می باشند.

بیشتر بخوانید : گودی کمر ♥ گرفتگی عضلات ♥ گرفتگی گردن ♥ درد فیله کمر ♥ درد یک طرفه کمر

کراتین بدنسازی عوارض

کراتین بدنسازی عوارض

کراتین ،کراتین خون،کراتینین،کراتین مو چیست،کراتین ترکیبی،کراتین On،کراتین مونوهیدرات،کراتین قیمت،کراتین کیناز،کراتین خون بالا چیست،کراتین خون بالا چه خطراتی دارد،کراتین خون پایین،کراتین خون چیست

جلب است بدانید که امروزه کراتین چیست سوال اکثر ورزشکاران می باشد. این پروتئین به طور گسترده در بازارها به دلایل مزایای زیاد آن، مورد مطالعه و توجه قرار گرفته است. انجمن بین المللی تغذیه ورزشی اعلام کرد که این پروتئین می تواند عملکرد HIIT را ۱۰-۲۰ درصد افزایش دهد. این چیزی است که هیچ مکمل دیگری نمی تواند در شما ایجاد کند! درگزارش اخیر انجمن ورزش بین المللی در تغذیه (ISSN) اعلام شد: “پارلمان های دولتی و سازمان های ورزشی که استفاده از این پروتئین را ممنوع کرده اند، ممکن است ورزشکاران را در معرض خطر بیشتری قرار دهند”. این یک مسئله بسیار مهم برای یک سازمان علمی برای ایجاد مکمل غذایی است. اما بر اساس مشاهدات جامع این گزارش: در سالهایی که مطالعه در حال اجرا بود، این پروتئین بسیار مورد توجه قرار گرفته بود.در این مطلب از سایت جسارت می خواهیم در مورد این پروتئین صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما عزیزان را جلب کند.این پروتئین به بدن کمک می کند که آدرنسین تری فسفات (ATP) را تامین کند که منبع اصلی انرژی برای بدن است. با استفاده از منبع ATP موجود، که ممکن است توسط این پروتئین امکان پذیر باشد، بدن انسان می تواند ورزش ها را در سطوح بالاتر و با شدت بیشتر انجام دهد. گزارش ISSN توضیح می دهد که بدن به ۱ تا ۳ گرم این پروتئین در روز نیاز دارد. شما می توانید با خوردن گوشت قرمز و غذاهای دریایی به طور طبیعی ۱-۲ گرم این پروتئین دریافت کنید. با این حال، برای تامین ۱-۲ گرم این پروتئین به وسیله گوشت قرمز و غذاهای دریایی، باید بیش از ۴۵۰ گرم در روز از این مواد بخورید. می توانید برای تامین این مقدار از مکمل این پروتئین استفاده کنید.این گزارش اشاره می کند که گیاه خواران معمولا کمتر از ذخایر این پروتئین در بدن خود استفاده می کنند و می توانند از مکمل های این پروتئین برای رژیم غذایی روزانه خود استفاده کنند.

کراتین چیست

کراتین (Keratin) یک پروتئین سنتز شده‌است که در بسیاری از موجودات زنده یک عنصر ساختاری است، این پروتئین همچنین بهترین نمونهٔ پروتئین فیبری است. این پروتئین در آب نامحلول است و می‌توان آن را در پوست برخی از حیوانات، از جمله پستانداران پیدا کرد. گاهی اوقات، اصطکاک بیش از حد، سبب رشد نا متعادل این پروتئین بر روی سطح پوست می‌شود که به آن کالوس می‌گویند. سلولهایی تولیدکننده این پروتئین به‌طور مداوم می‌میرند و جایگزین می‌شوند. مولکول این پروتئین مارپیچ و لیفی است به دور مولکولهای دیگر این پروتئین می‌پیچد و سبب تولید رشته‌های این پروتئین می‌شود. این پروتئین حاوی میزان بالایی از اسیدهای آمینه حاوی گوگرد ،(اغلب سیستئین) می‌باشند، که به صورت پیوندهای دی‌سولفیدی میان مولکولها عمل کرده و سبب استقامت آنها می‌شوند. بیشتر از ۱۴ درصد موی انسان از سیستئین تشکیل شده‌ است. دو نوع پروتئین اصلی وجود دارد. آلفاکراتین و بتاکراتین. اولی مربوط به پستانداران و دومی مربوط به خزندگان و پرندگان. دومی از اولی قوی تر است. در انسان، این پروتئین توسط سلول‌های کراتینوسیت تولید می‌شود این سلول‌ها در لایه‌های عمیق اپیدرم قرار دارند و ملانین را جذب کرده و آنرا از اشعه‌های ماورا بنفش محافظت می‌کنند. اگر حجم این پروتئین در بدن انسان افزایش یافته و به بالای ۵ یا ۶ برسد، به احتمال زیاد کلیه‌ها از کار می‌افتند و قادر به تصفیهٔ خون نخواهند بود. آلفاکراتین پستانداران به دو دسته تقسیم می‌شود یکی سیتوکراتین و دیگری اگزوکراتین. اگزوکراتین در مو دیده می‌شود و می‌تواند یا اسیدی باشد یا بازی و خنثی. در پستانداران ناخن و مو از این پروتئین ساخته شده‌است. برخی از حشرات، مانند بیدها، قادر به هضم این پروتئین می‌باشند.

ارزش غذایی کراتین

غذاهایی که ما مصرف می کنیم می توانند این پروتئین بدن ما را تامین کنند ولی این پروتئین موجود در خوراکی ها به سختی هضم می شود و در زمان پختن غذاها ، مقدار زیادی از این پروتئین آن از بین می رود . به همین دلیل ، مکمل های کراتین مورد استفاده قرار می گیرد . برخی از منابع غذایی این پروتئین عبارتند از : گوشت گاو ، گوشن مرغ ، ماهی ، تخم مرغ ، شیر گاو ، شیر گوسفند ، استخوان گاو و گوسفند و … میزان این پروتئین موجود در جگر گاو و گوسفند بسیار پایین است و معمولا در زمان پخته شدن از بین می رود . با توجه به اینکه افراد گیاهخوار از بسیاری از منابع غذایی این پروتئین محروم هستند ، ممکن است نیاز به مصرف مکمل داشته باشند . یک قاشق چای خوری (تقریبا 5.25 گرم پودر این پروتئین ) حاوی 5 گرم کراتین مونوهیدرات ، 0الی 5 کالری انرژی ، می باشد و هیچگونه چربی ، قند ، ویتامین و سایر مواد معدنی ندارد.

مزایای کراتین

در گزارش ISSN، این پروتئین می تواند عملکرد را افزایش دهد، از آسیب جلوگیری کرده یا شدت آن را کاهش دهد. همچنین به انجام ورزش های سنگین کمک می کند، و استنوز را کاهش داده، قدرت عضلانی، فشار عضلانی و کشش را افزایش می دهد. این پروتئین همچنین می تواند مشکلات دستگاه گوارش را کاهش دهد و توانایی بدن برای حفظ آب در محیط های گرم و مرطوب را بهبود بخشد.این گزارش مجموعه وسیعی از شواهد علمی مبنی بر اینکه مکمل های این پروتئین سبب افزایش در انجام ورزش هایی با شدت بالا تا ۱۰ تا ۲۰ درصد می شوند، ارائه می کند. این عمل شامل افزایش تراکم استخوان، بهبود متابولیسم گلوکز و عملکرد مغز و کاهش استرس اکسیداتیو می شود.

رابطه کراتین و افزایش قدرت

بحث های که در ارتباط با این پروتئین در خصوص اینکه قدرت عضله سازی را افزایش می دهد، به هیچ عنوان بزرگنمایی نشده است. این موضوع را لیزا لین نویسنده کتاب ” راه حل متابولیسم ” می گوید. البته فقط در صورتی که این پروتئین به همراه یک رژیم غذایی مناسب و تمرین روتین مصرف شود. پس اگر به این فکر بودید که فقط با مصرف این پروتئین به نتایج ایده آل خود برسید، باید بگوییم که دست نگه دارید. لین توضیح می دهد:برای زمان کوتاهی، کراتین به شما انرژی مضاعفی می دهد. اما همچنان باید کارتان را انجام دهید. اگر این پروتئین باعث شود که 5 تکرار بیشتر انجام دهید، آن موقع بدانید که عضله بیشتری خواهید ساخت.

رابطه کراتین و افزایش وزن

تحقیقی که توسط محققان دانشگاه کینیپیاک انجام شده نشان داده است که استفاده از مکمل این پروتئین در هفته اول 450 گرم تا حدود یک کیلو و نیم وزن شما را افزایش می دهد. دلیل این امر جذب آب بیشتر در بدن است. لیزا لین در این خصوص می گوید:نیازی به نگرانی نیست. این وزن اضافه به وزنه های سنگین تر و حجم عضلانی بیشتر تبدیل خواهد شد. به علاوه؛ بلافاصله پس از قطع مصرف این پروتئین وزنی که بر اثر آب اضافه بدست آورده اید، به حالت اولیه بر می گردد. حدس بزنید چه چیزی برنخواهد گشت؟ قدرت و عضلات بیشتری که ساخته اید. این پروتئین مونوهیدرات باعث افزایش سنتز پروتئین و افزایش احتباس آب و املاح و افزایش جذب آمینو اسید ها در عضلات اسکلتی شده که این اتفاق باعث افزایش قوای جسمانی بدنساز می شود. در ضمن این مکمل به انجام تمرینات سخت کمک کرده و باعث افزایش حجم و توده عضلانی می شود.

پودر کراتین بهترین نوع آن

این پروتئین می تواند به صورت پودر، قرص یا حالت مایع مصرف شود. اما بهترین حالت آن به صورت پودر است. حالت ساده و ابتدایی کراتین مونوهیدرات بهترین حالت مصرف کراتین است. پودر در بدن راحت تر مورد استفاده قرار می گیرد. کراتینی که شکلات های آبنباتی دارند، بدن شما را از کراتین با کیفیتی که لازم دارید، تغذیه نمی کنند.

فواید کراتین برای مغز

این پروتئین عملکرد مغز و حافظه را بهبود می بخشد و به نظر می رسد پتانسیل درمان افسردگی را نیز دارد. بسیاری از مردم افسرده و ناامید، انگیزه ای برای حرکت ندارند، اما وقتی بیشتر حرکت می کنید، حس بهتری پیدا خواهید کرد. وقتی حس بهتری دارید، باز بیشتر حرکت خواهید کرد. کراتین انرژی اضافه ای را برای حرکت بیشتر فراهم می کند.

بهترین روش مصرف کراتین

توصیه می شود به جای اینکه این پروتئین را با آبمیوه مصرف کنید؛ بهتر است با آب یا شیک پروتئین مخلوط کنید. بعضی از ورشکاران کراتین را با آبمیوه مخلوط می کنند، فقط برای این که سریع تر آن را به خون برسانند. اما باید این را بدانید که کراتین خودش با سرعت زیاد وارد خون می شود. به علاوه به یاد داشته باشید که آبمیوه شکر و کالری بیشتری دارد.

مقدار مناسب مصرف کراتین

گزارش ISSN بیان می کند که افرادی که ۳ گرم مکمل این پروتئین در روز استفاده می کنند، می توانند از مزایای سلامتی قابل توجهی برخوردار شوند. اگر تمرینات شدید و سنگین باشد، بسته به نوع تمرین مصرف کراتین تا ۵-۱۰ گرم افزایش می یابد. آیا میخواهید میزان کراتین را در ذخایر عضلانی سریعا افزایش دهید؟ ISSN توصیه می کند ۵ گرم کراتین مونوهیدرات را به مدت ۵-۷ روز مصرف کنید و سپس این روند را با ۳ گرم در روز ادامه دهید.

بهترین زمان مصرف کراتین

این پروتئین را تبدیل به بخشی از غذای روتین صبحگاهی، قبل از تمرین یا شیک بعد از تمرین کنید. حالت ایده آل حدودا” یک ساعت قبل از تمرین است. اما مهم ترین چیز در مصرف کراتین، ثبات و مصرف همیشگی آن است. بسیاری از ورزشکاران نتیجه خوبی نمی گیرند چون با بی دقتی کراتین را مصرف می کنند.

عوارض مصرف این پروتئین

برخی از افراد مصرف این پروتئین را به آسیب کبدی مرتبط می دانند. اما مطالعات متعدد نشان می دهد که مصرف کراتین طی شرایطی کاملا بی ضرر است. این مکملدر هر کیلوگرم وزن بدن در روز به مدت پنج سال – بیش از ۵۰ گرم در روز – هیچ خطری برای سلامتی و مزایای عملکرد و سلامت ندارد.کراتین به حفظ آب در بدن کمک می کند، اما همچنین می تواند باعث افزایش وزن شود. همانند بسیاری از مکمل های غذایی، کراتین زمانی بهترین مزایا را خواهد داشت، که با ورزش همراه باشد. نباید انتظار داشته باشید، که بدون انجام فعالیت از تمامی مزایای ذکر شده در بالا بهره ببرید. دانستن اینکه کراتین چیست و چه معایب و مزایای دارد می تواند سرعت شما را در رسیدن به هدفتون افزایش دهد.اول از همه باید بگویم بله این مکمل باعث محبوس شدن آب در بدن می‌شود. این موضوع جای نگرانی ندارد مگر اینکه دچار فشار خون بالا باشید و بخواهید آن را با داروهای دیورتیک درمان کنید. برای دوستانی که نگران هستند که ممکن است نفخ کنند باید بگویم نگران نباشد این حبس شدن آب در عضلات رخ می‌دهد و سبب خواهد شد شما بزرگ‌تر به نظر برسید. این یکی از دلایلی است که بدنسازان نزدیک رقابت‌ ها مصرف کراتین را قطع می‌کنند. پس بقیه نیازی نیست تا نگران باشند. بعضی از بدنسازان پس از استفاده از این مکمل به سرعت وزن اضافه می کنند که منطق به ما می‌گوید این افزایش وزن ناشی از آب ذخیره شده در بدن است. این شاید درست باشد اما این افزایش وزن نیز متناسب است. عضلات شما ۷۳% از آب تشکیل شده‌اند، بنابراین اگر شما ۱ کیلو وزن اضافه کنید، ۷۳۰ گرم آن آب خواهد بود! علاوه بر این کراتین حقیقتاً باعث افزایش حجم سلول‌های عضلانی می شود و این خود یک عامل مهم در سنتز و شکسته شدن پروتئین در بافت های عضلانی است. تمرین کردن همزمان باعث سنتز و شکسته شدن پروتئین در عضلات می شود. وجود کراتین این تعادل را به سمت سنتز پروتئین هدایت می‌کند. در دراز مدت این خاصیت باعث افزایش اندازه عضلانی بیشتری می شود.

رابطه مصرف کراتین و دل درد

در حالی که این پروتئین برای سلامتی شما هیچ ضرری ندارد اما افرادی که دارای معده حساس هستند، حالت تهوع و اسهال را تجربه می کنند! اگر دچار این مشکل هستید، بهتر است از دوزهای کمتر از ۵ گرم استفاده کنید. آب زیاد مصرف کنید و آن را همراه با غذا مصرف کنید. به طور کلی تمام اثرات جانبی کراتین به خاطر مشکلات هضم در روده‌ها روی می‌دهد. در دوزهای کم (۱-۳ گرم) این مکمل برای هضم مشکلی ایجاد نمی‌کند. هر چقدر میزان مصرف بالاتر می‌رود میزان جذب کراتین هم کاهش پیدا می‌کند.

علت و درمان دل درد و حالت تهوع شدید در نوزاد و کودکان چیست

مضرات کراتین برای کبد

یکی از شایعاتی که پشت سر این پروتئین گفته می‌شود اثر آن روی کبد است اما این ادعا هیچ شاهد علمی ندارد! مطالعات زیادی روی انسان انجام شده و روی اثر این مکمل بر کبد تمرکز کرده‌اند و هیچ گونه شاهدی برای اثبات این ادعا پیدا نشده است.  اگر خیلی بخواهید بگردید یک آزمایش وجود دارد که بعد از ۳۰۰ روز آزمایش روی موش‌ها، آنها مشکلات کبدی پیدا کرده‌اند.  اما با این وجود آزمایش‌های انسانی زیادی حتی روی افرادی با بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) بعد از ۹-۱۶ ماه صورت گرفته که کوچک‌ترین مشکل آنزیمی در کبد مشاهده نشده است.

مضرات کراتین برای کلیه ها

این باور به ۲ علت بوجود آمده است: یکی از مواردی که در آزمایش‌های کلیه تجویز می‌شود بررسی کراتینین است. اگر مقدار آن در خون بالا باشد نتیجه گرفته می‌شود که کلیه دچار مشکل است. کراتینین محصول جانبی کراتین است که اگر مصرف کراتین شما بالا باشد میزان کراتینین نیز در خون افزایش پیدا می‌کند. سطح بالای کراتینین به خودی خود مشکلی نیست. سطح بالای آن می‌تواند نشانه مشکل در کلیه باشد اما کلیه می‌تواند به دلایل دیگری هم دچار مشکل بشود. مطالعات روی انسان نشان می‌دهد که مصرف این پروتئین هیچ اثری روی نیتروژن اوره خون (BUN) یا گلوکز و پروتئین ادرار و میزان فیلتراسیون گلومرولی نخواهد گذاشت. این نتایج روی بیماران مبتلا به اسکلروز جانبی آمیوتروفیک، ورزشکاران، بزرگسالان، دیابت نوع ۲ و زنان یائسه نشان داده شده است.  حتی مصرف روزانه ۲ گرم کراتین برای این بیماران به مدت ۴ هفته نشان داد که مشکلی را ایجاد نمی‌کند. حتی مطالعات روی موش‌هایی که ۶۶٪ کلیه‌های آنها نفرکتومی (برداشتن بخشی از کلیه) شده بود نشان داد مصرف کراتین هیچ مشکلی را ایجاد نمی‌کند.  تحقیقی وجود دارد که در آن فردی با یک کلیه با مصرف روزانه ۲۰ گرم کراتین و یک رژیم پر از پروتئین هیچ مشکلی نداشته است.  حرف آخر اینکه کراتین به عضلات، قلب، کبد و کلیه ضرر نمی‌رساند. البته کسی به شما توصیه نمی‌کند این مکمل را بیشتر از دوزهای توصیه شده مصرف کنید.

نکاتی در مورد مصرف آن

ورزشکاران باید به این نکته توجه داشته باشند که مکمل های ورزشی در کنار فواید آن می تواند خطراتی را برای سلامتی نیز در پی داشته باشد. اگر می خواهید مکمل ورزشی مصرف کنید از مشاور تغذیه راهنمایی بخواهید و از برندهای معتبر مکمل استفاده کنید. افزایش بار پروتئین ناشی از مصرف بیش از اندازه کراتین در بلند مدت می تواند، اثرات مخربی برای کلیه داشته باشد و مصرف بیش از اندازه کراتین نه تنها باعث افزایش انرژی نخواهد شد بلکه پیری و فرسودگی زودرس را برای ورزشکاران به همراه خواهد داشت.

فواید کراتین برای عضلات

حدود دو سوم استفاده‌کنندگان بعد از چند روز استفاده توانسته‌اند به میزان ۰٫۸ تا ۲٫۹% از وزن بدن‌شان را وزن اضافه کنند. نتایج خیلی قابل توجه‌ای است. البته در بعضی موارد این افزایش وزن بیشتر و کمتر بوده است. این مکمل با افزایش هورمون رشد و کاهش سطح میوستاتین (جلوی رشد عضله را می‌گیرد)، بهبود سطح سیگنال‌دهی سلولی (برای تعمیر عضلات) و کاهش شکسته شدن پروتئین، باعث رشد عضلات می‌شود.

کراتین مونوهیدرات

کراتین مونوهیدرات در واقع نوعی پپتید است که از اسیدهای آمینه مختلف تشکیل شده است مانند گلیسین ، آرژنین و متیونین . کراتین برای اولین بار در دهه 1990 به مصرف عمومی رسید و پس از آن ورزشکاران المپیک اعلام کردند که برای بهبود عملکرد بدن و افزایش ظرفیت ورزشی از کراتین استفاده کرده اند .با وجود اینکه بسیاری از مصرف کننده های این مکمل تصور میکنند که مکمل کراتین طبیعی است ، در واقع اینطور نیست و مکمل های کراتین کاملا مصنوعی هستند . کراتین مونوهیدرات مولکولی است که به صورت طبیعی در بدن انسان و به ویژه در ماهیچه های بدن وجود دارد . چیزی حدود 90 الی 95 درصد کراتین بدن در ماهیچه های ما ذخیره شده است و بقیه آن در قلب ، مغز ، کبد ، بیضه ، و… موجود است . مصرف مکمل کراتین می تواند به افزایش تولید انرژی در بدن در قالب آدنوزین تری‌فسفات (ATP) کمک کند . آدنوزین تری‌فسفات به ذخیره و انتقال انرژی در دورن سلول کمک می کند .

کراتین به همراه گلوتامین

کراتین و گلوتامین دارای اثرات مشابهی در افزایش حجم مایع درون سلول های عضلانی هستند و در صورتی که به همراه هم مصرف شوند، می توانند اثر یکدیگر را تقویت کنند. علاوه بر این هریک دارای مزایای متفاوتی هم هستند که در مجموع می توانند تأثیر بسیار خوبی بر رشد و ریکاوری عضلات داشته باشند. به همین دلیل مصرف همزمان کراتین و گلوتامین در زمان افزایش حجم بسیار توصیه می شود. برخی کمپانی ها اقدام به تولید محصولاتی شامل مخروطی از این دو ماده نموده اند. به عنوان Triple Fusion محصول شرکت Max Muscle که در هر وعده حاوی ۵ گرم کراتین، ۵ گرم گلوتامین و ۵ گرم گلایسین است (گلایسین آمینواسیدی است که باعث افزایش تولید کراتین توسط بدن می شود) و مکمل بسیار مناسبی در این گروه به شمار می آید. Betagen محصول EAS حاوی ۲ گرم کراتین، ۲ گرم گلوتامین، یک گرم HMB و ۵۰۰ میلی گرم تورین، ۰۱ـCGT محصول OPtimum حاوی ۵ گرم کراتین، ۳ گرم گلوتامین، ۲ گرم تورین و کپسول Crea/Max محصول شرکت Nutrition Ultimate حاوی ۲ گرم کراتین، ۲ گرم گلوتامین و ۲ گرم تورین در هر وعده از دیگر محصولات این گروه به شمار می آیند.

کراتین مونوهیدرات به همراه گلوکز

برخی کمپانی ها جهت بهبود جذب و عملکرد کراتین مونوهیدرات این ماده را به همراه گلوکز (دکستروز) و مواددیگری که باعث تقویت اثر انسولین یا شبیه سازی کار انسولین در بدن می شوند عرضه کرده اند. از جمله این دسته محصولات می توان به Cell Tech محصول شرکت Muscle Tech و Alpha one محصول شرکت Max Muscle اشاره کرد. این محصولات حاوی مقدار مناسب گلوکز جهت جذب بهینه کراتین هستند علاوه بر این حاوی مواد دیگری از جمله آلفالیپوئیک اسید هستند که با شبیه سازی عملکرد انسولین باعث تسهیل ورود کراتین به داخل سلول های عضلانی می شوند و مصرف کنندگان به دنبال مصرف این محصولات نتایج بهتری نسبت به کراتین مونوهیدرات خالص را گزارش کرده اند.

کراتین مونوهیدرات مایع

تصور بر این است که کراتین مایع جذب بهتر و آسان تری در بدن و به داخل سلول های عضلانی دارد و به همین دلیل کمتر از کراتین مونوهیدرات باعث ایجاد حالت پف آلود در فرد می شود. در عالم واقعیت برخی مصرف کنندگان مدعی هستند تأثیر کراتین های مایع بیش از کراتین مونوهیدرات خالص است و برخی دیگر تفاوتی بین این دو احساس نکرده اند. مقدار مصرف در مورد تولیدات شرکت های مختلف متفاوت است، بنابراین مطابق دستورالعملی که روی برچسب هر یک از محصولات ارائه شده عمل کنید.

کراتین اتیل استر

کراتین اتیل استر ( Creatine Ethyl Ester ) معروف به CEE به صورت کپسول و پودر عرضه شده است و کمپانی های مختلف از جمله BSN ، PrimaForce و Muscle Tech اقدام به تولید و ارائه این مکمل نموده اند. ▪ طریقه مصرف در مصرف CEE نیازی به بارگیری وجود ندارد. از آنجائی که CEE محصول نسبتاً جدیدی است هنوز طریقه مصرف کاملاً ثابتی در مورد آن وجود ندارد و تولیدکنندگان مختلف مقادیر مختلفی را پیشنهاد می کنند. ولی آنچه رواج بیشتری دارد مصرف ۲ گرم ۳۰ دقیقه پیش از تمرین به همراه حدود ۳۰۰ میلی لیتر آب و مصرف ۲ گرم دیگر بلافاصله پس از تمرین باز هم به همراه حدود ۳۰۰ میلی لیتر آب است.

کری ـ آلکالین

کری ـ آلکالین (Kre Alkalyn ) به صورت کپسول، پودر و مایع (اغلب به صورت کپسول) عرضه شده است و کمپانی های مختلف از جمله Nutrition Ultimate ، Max Muscle و Vyo Tech این محصول را تولید و عرضه می کنند. ▪ طریقه مصرف برای مصرف کری ـ آلکالین هم مثل CEE نیازی به بارگیری وجود ندارد. و همچون CEE هنوز طریقه مصرف کاملاً ثابتی در مورد آن وجود ندارد. با این حال روش رایج تر مصرف ۱ تا ۲ گرم هنگام صبح و ۱ تا ۲ گرم نیم ساعت پیش از تمرین

عوارض گوارشی کراتین

گزارشاتی مبنی بر ناراحتی‌های گوارشی نظیر تهوع و اسهال متعاقب مصرف کراتین به‌ویژه هنگامی که دز بالائی از این ماده مصرف شده باشد، ارائه گردیده است.بروز این عوارض می‌تواند به جهت حل نکردن کامل کراتین در آب قبل از مصرف آن باشد و با حل کردن کراتین در حداقل ۱۶ اونس آب یا آبمیوه قبل از مصرف آن، قابل پیشگیری است. مقادیر زیاد شکر که گاهاً همراه با کراتین مصرف می‌گردد نیز ممکن است با اختلال در تخلیه معده موجب بروز ناراحتی‌های گوارشی گردد. البته این عوارض هنگامی که کراتین در مقادیر اندک مصرف شده باشد، نادر است.

بیشتر بخوانید : ورزش برای لاغری شکم ♥ ورزش های هوازی

کپسول فلوکونازول در شیردهی

کپسول فلوکونازول در شیردهی

کپسول فلوکونازول ,کپسول فلوکونازول برای پسردار شدن,کپسول فلوکونازول 100,کپسول فلوکونازول 150 میلی گرم,کپسول فلوکونازول 50,کپسول فلوکونازول برای چیست

توضیحاتی در مورد کپسول فلوکونازول

قرص فلوکونازول (Fluconazole) یک داروی‌ ضد قارچ‌ است‌ که‌ برای‌ درمان برخی از عفونت‌ها تجویز می‌شود. تهوع و اسهال از عوارض قرص فلوکونازول است.

در این مطلب از سایت جسارت در مورد کپسول فلوکونازول صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.همراهان گرامی سایت جسارت ، مصرف و تعیین دوز دارو به عهده پزشک معالج شما می باشد و سایت جسارت هیچگونه مسئولیتی در خصوص مصرف خود سرانه داروها ندارد. حتماً قبل از استفاده از این دارو با پزشک معالج خود مشورت نمایید و از مصرف خودسرانه دارو به شدت بپرهیزید!

مشخصات کپسول فلوکونازول

فلوکونازول (به انگلیسی: Fluconazole) رده درمانی: عوامل ضد قارچ اشکال دارویی: قرص، کپسول

کپسول فلوکونازول چیست

قرص فلوکونازول (Fluconazole) یک داروی‌ ضد قارچ‌ است‌ که‌ برای‌ عفونت‌های‌ کاندیدایی‌ دهان‌ (برفک)، گلو و واژن‌ و دیگر عفونت‌های‌ قارچی‌ کمتر معمول‌، تجویز می‌شود. این دارو با از بین بردن قارچ ها و مخمرها باعث از بین رفتن عفونت می‌شوند. البته مصرف این دارو تنها با تجویز پزشک مجاز می‌باشد و مصرف خودسرانه، بدون نسخه پزشک می‌تواند زیان‌آور باشد. پیشگیری از عفونت مخمر در بیمارانی که خطر ابتلا به عفونت در آن‌ها بیش از سایر افراد است مانند بیماران شیمی درمانی و پرتو درمانی از دیگر موارد استفاده از داروی فلوکونازول می‌باشد. درواقع این دارو رشد قارچ‌ها را که سبب ایجاد عفونت می‌شوند کاهش می‌دهد. توجه داشته باشید که فلوکونازول تنها برای درمان عفونت‌های قارچی موثر است و نمی‌تواند به درمان عفونت‌های ویروسی مثال سرماخوردگی و یا عفونت‌های باکتریایی کمک کند. این دارو بصورت کپسول و قرص خوراکی 50، 100، 150 و 200 میلی‌گرم و همچنین سوسپانسیون خوراکی موجود می‌باشد. این دارو بطور عمده از طریق ادرار دفع می‌شود.

موارد مصرف کپسول فلوکونازول

کاندیدیازیس واژینال کاندیدیازیس دهانی-حلقی و مری مننژیت کریپتوکوکی عفونت ادراری پیشگیری و کاهش عفونت در بیمارانی که شیمی درمانی یا پرتو درمانی می‌شوند

تداخل دارویی کپسول فلوکونازول

داروهای ضد دیابت، داروهای ضد صرع (فنی تویین)، داروهای قلبی (وارفارین، وراپامیل و سیزاپراید)، داروهای گوارشی (سایمتیدین)، داروهای کاهنده قندخون (گلی بنکلامید، گلی بوراید)، آستمیزول، سیزاپراید، یک آلکالوئید ارگوت مانند ارگوتامین، اریترومایسین، پیموزاید، کینیدین، ترفنادین، وریکونازول و الکل.بسیاری از دارو ها ممکن است با فلوکونازول تداخل داشته باشند و باعث ایجاد عوارض جانبی ناخواسته یا خطرناک گردند. در صورتی که هر کدام از داروهای زیر را مصرف می‌کنید، به دکتر خود اطلاع دهید؛ چرا که ممکن است نیاز به تغییراتی در برنامه‌ی درمانی شما باشد: هالفانترین؛ پردنیزون؛ تئوفیلین؛ ویتامین آ؛ توفاسیتینیب؛ داروهای ضد افسردگی – مثلاً: آمیتریپتیلین، نورتلیپتیلین؛ سایر داروهای ضد قارچ – مثلاً آمفوتریسین B یا وریکونازول؛ داروهای فشار خون– مثلاً: هیدروکلروتیازید (HCTZ)، لوزارتان، آملودیپین، فلودپیین، نیفدپیین، وراپامیل؛ رقیق کننده‌های خون – مثل: وارفارین، کومادین، جانتوون؛ داروهای سرطان – مانند: سیکلوفسفامید، وین کریستین، وینبلاستین؛ داروهای کلسترول – مانند: آتورواستاتین، سیمواستاتین، فلوتواستین؛ داروهای ایدز یا اچ آی وی – مثل: ساکویناویر، زیدوودین و غیره؛ داروهای جلوگیری از رد پیوند عضو – مانند: سیکلوسپورین، تاکرولیموس یا سایرولیموس و داروهای مخدر (فنتانیل، آلفنتانیل، متادون)؛ داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی- مانند: سلکوکسیب، ایبوپروفن، ناپروکسن؛ داروهای خوراکی برای درمان دیابت (glyburide, tolbutamide, glipizide)؛ داروهای تشنج – مثل: کاربامازپین، فنیتوئین؛ داروهای سل – مثل: ریفامپین، ریفابوتین؛ البته لیست بالا همه‌ی داروهایی که با فلوکونازول تداخل دارند را در بر ندارد و سایر داروها نیز ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند؛ مثلاً ویتامین ها و داروهای گیاهی. در دوره درمان خود، هر گونه دارویی که مصرف می‌کنید یا قصد شروع یا قطع مصرف آن را دارید، به دکتر خود اطلاع دهید. لیستی از تمامی داروهایی که مصرف می‌کنید به همراه خود داشته باشید و به دکتر خود نشان دهید.

مقدار مصرف کپسول فلوکونازول

مقدار تجویزی‌ فلوکونازول‌، طول‌ درمان‌، و برنامه‌ زمانی‌ درمان‌ براساس‌ محل‌ عفونت‌ قارچی‌ و پاسختان‌ به‌ دارو متفاوت‌ است‌. بنابراین میزان دقیق مصرف این دارو باید حتما توسط پزشک تعیین گردد. معمولا دوز مصرفی از 100 میلی‌گرم تا 800 میلی‌گرم به صورت روزانه می‌باشد. در برخی عفونت‌ها از جمله عفونت واژینال، درمان با مصرف یک عدد کپسول ۱۵۰ میلی‌گرم توسط پزشک تجویز می‌شود لذا از مصرف بیش از حد تجویز شده خودداری نمایید.

عارضه نادر کپسول فلوکونازول

در موارد نادری مصرف داروی فلوکونازول موجب آسیب جدی به کبد و در نتیجه مرگ شده است. این مسئله به ویژه برای بیماران خاص بیشتر رخ می‌دهد. بنابراین در صورت بروز علایمی مانند تیره شدن ادرار، از دست دادن اشتها، کم رنگ شدن مدفوع، درد شدید معده و زرد شدن پوست و چشم باید سریعا به پزشک مراجعه شود.

فراموش کردن دوز مصرف کپسول فلوکونازول

در صورت فراموش کردن دوز دارو در اولین فرصت آن را مصرف نمایید و از دو برابر نمودن دوزهای بعدی پرهیز کنید.

نکاتی در مورد مصرف کپسول فلوکونازول

توصیه می‌شود جهت کاهش عوارض گوارشی، دارو را همراه با غذا مصرف نمایید. در صورت بروز زردی، تغییر رنگ ادرار، بی رنگ شدن مدفوع، خارش و کاهش حجم ادرار به پزشک مراجعه نماید. حتی‌ در صورت‌ احساس‌ بهبودی‌ دارو را تا آخر مصرف‌ کنید. اگر ظرف‌ 3 روز از درمان‌ با فلوکونازول‌ احساس‌ بهبودی‌ ندارید با پزشکتان‌ مشورت‌ کنید. همزمان با این دارو به‌ هیچ‌ وجه‌ الکل‌ یا داروهای‌ حاوی‌ الکل‌ (برخی‌ از داروهای‌ سرماخوردگی‌) مصرف‌ نکنید. در صورت مصرف بیش از ۱۴ روز این دارو، نیاز به آزمایشات خونی برای پایش وضعیت کبدی و کلیوی می‌باشد. در صورتی که با مصرف این دارو علائم شما برطرف نشد و یا بدتر شد،به پزشک خود مراجعه نمایید. خانم‌ها در صورتی که از قرص‌های ضدبارداری استفاده می‌کنند، در مدت درمان با این دارو باید از یک روش دیگر ضدبارداری علاوه بر قرص جهت پیشگیری از بارداری استفاده نمایند. در صورت بروز لکه‌های قرمز بر روی پوست به پزشک خود اطلاع دهید. در صورت تیرگی ادرار ،ضعف و خستگی شدید و زردی پوست یا چشم به پزشک خود اطلاع دهید. توصیه می‌شود از مصرف این دارو در زمان رانندگی و یا انجام اموری که نیاز به هوشیاری کامل دارد، اجتناب شود. در صورت مصرف این دارو قبل از انجام هر گونه عمل جراحی یا اقدام پزشکی جراح را از مصرف این دارو مطلع کنید. مصرف این دارو در افراد مسن باید با احتیاط صورت گیرد.

مصرف کپسول فلوکونازول در بارداری و شیردهی

مصرف فلوکونازول برای زنان باردار و شیرده مضر است. چرا که این دارو اثرات منفی بر جنین درون رحم می‌گذارد. از طرف دیگر چون این دارو به درون شیر مادر منتقل می‌شود مصرف آن در زمان شیردهی نوزاد توصیه نمی‌شود.انتظار نمی‌رود که یک بار استفاده از این دارو برای درمان عفونت واژن، برای جنین خطری داشته باشد. در صورتی که باردار هستید، بیشتر از یک بار (یک دوز مصرفی) از این دارو استفاده نکنید. استفاده‌ی طولانی مدت از این دارو، آن هم در دوز مصرفیِ زیاد، ممکن است باعث آسیب به جنین و یا ایجاد نقص هایی در هنگام تولد نوزاد بشود. در صورتی که در دوره‌ی درمان، باردار شدید، به دکتر اطلاع دهید.

علائم عفونت باکتریایی واژن چیست

علائم شایع عبارتند از ترشحات بیش از حد واژن، گاهی اوقات همراه با بوی ماهی، همراه با خارش و درد در هنگام ادرار. متخصصین مطمئن نیستند که چه چیزی باعث می‌شود باکتری ها از تعادل خارج شوند، اما عوامل خاصی ریسک عفونت شما را افزایش می‌دهند. چنین عواملی عبارتند از داشتن بیش از یک شریک جنسی، شریک جنسی جدید، سیگار کشیدن بیش از حد، و انجام بیش از حد دوش واژینال. باکتری واژینوز معمولا جدی نیست و اغلب به خودی خود از بین می‌رود. اما ایده‌ی خوب برای درمان آن، شروع به درمان آن به محض بروز علائم می‌باشد. برخی درمان‌های خانگی به شما کمک می‌نمایند تا از این مشکل آزار دهنده خلاص شوید.

مکانیسم اثر کپسول فلوکونازول

فلوکونازول اثر ضد قارچ خود را، از طریق مهار آنزیم سیتوکروم P-۴۵۰ اعمال می‌کند. با مهار این سیتوکروم، تولید ارگوسترول که یک جزء حیاتی در غشاء سلولی قارچ است، مختل می‌گردد. آزول‌ها (فلوکونازول، کتوکونازول و ایتراکونازول) در برابر قارچ‌ها، توکسیسیته انتخابی دارند، زیرا در سنتز ارگوسترول، که استرول منحصربه‌فرد غشای سلولی قارچ‌ها می‌باشد، تداخل می‌نمایند و با غشای سلولهای بدن کاری ندارند. آزول‌ها با مهار تولید ارگوسترول، نفوذپذیری غشای سلولی قارچ را مختل می‌کنند.

عوارض کپسول فلوکونازول

اگر هر گونه علائم آلرژیکی نسبت به این دارو – شامل کهیر، به دشواری نفس کشیدن، التهاب صورت، لب ها، زبان یا گلو – در خود مشاهده کردید، حتماً به دکتر اطلاع دهید. اگر موارد زیر را دارید، بلافاصله به دکتر اطلاع دهید: سردرد به همراه درد در قسمت قفسه‌ی سینه و سرگیجه‌ی شدید، غش، ضربان قلب تند یا نامنظم؛ تب، لرز، درد بدن، علائم آنفولانزا؛ به راحتی دچار کبودی یا خونریزی شدن، ضعف غیر معمول؛ تشنج؛ مشکلات کبدی – علائم: حالت تهوع، درد در قسمت بالای شکم، خارش، احساس خستگی، از دست دادن اشتها، ادرار تیره‌رنگ، مدفوع به رنگ خاک رس، یرقان (زرد شدن چشم‌ها یا پوست) ؛ بثورات پوستی (جوش) یا زخم های پوستی؛ واکنش‌های پوستی شدید – مثلاً تب، گلودرد، التهاب صورت یا زبان، سوزش چشم، درد پوست که به همراه جوش‌های قرمز یا ارغوانی رنگ باشد و این جوش ها خصوصاً در نواحی صورت و قسمت بالای بدن، گسترش پیدا کنند و باعث ایجاد تاول یا پوسته‌پوسته شدن شوند. عوارض جانبی متداول در اثر مصرف داروی فلوکونازول عبارت است از: دل درد، اسهال، معده درد؛ سردرد؛ سرگیجه؛ تغییر در احساس چشایی؛ البته لازم است ذکر شود که ممکن است عوارض جانبی دیگری نیز در صورت استفاده از این دارو رخ دهد. چنانچه موارد دیگری را مشاهده نمودید، به دکتر مراجعه کنید.

معرفی کپسول فلوکونازول

داروی دیفلوکان (Diflucan)، که با نام عمومی فلوکونازول (fluconazole) نیز شناخته می‌شود، برای درمان عفونت‌هایی که به وسیله‌ی قارچ‌ها به وجود آمده‌اند و قادرند به هر ناحیه‌ای از بدن حمله کنند (از جمله دهان، گلو، مری، مثانه، شش ها (ریه ها)، دستگاه تناسلی، خون) استفاده می‌شود. این دارو در افرادی که در اثر پیوند مغز استخوان، داروهای‌ سرطان یا ایدز، سیستم ایمنی ضعیفی دارند، برای پیشگیری از ابتلا به عفونت‌های قارچی مصرف می‌شود.

نکاتی در مورد مصرف کپسول فلوکونازول

اگر نسبت به فلوکونازول حساسیت دارید، یا از داروهای کویینیدین، سیساپرید، اریترومایسین یا پیموزید استفاده می‌کنید، نباید از داروی دیفلوکان استفاده کنید. برای اطمینان از اینکه داروی مورد نظر برای شما خطراتی را در پی نخواهد داشت، اگر موارد زیر را دارید، به دکتر خود اطلاع دهید: بیماری کبدی؛ ویروس اچ آی وی یا بیماری ایدز؛ سرطان؛ بیماری قلبی یا اختلالات ضربان قلب؛ سابقه‌ی فردی یا خانوادگی ابتلا به سندروم QT؛ بیماری کلیوی؛ اگر نسبت به سایر داروهای ضد قارچ حساسیت دارید (مثلاً کتوکونازول، ایتراکونازول، میکونازول، پوزاکونازول، وُریکونازول و غیره) ؛ محلول دهانی (مایع) این دارو، حاوی ساکارُز است. در صورتی که در مورد هضم قند یا شکر مشکلاتی دارید، قبل از استفاده از این نوع فلوکونازول، با دکتر خود صحبت کنید.

کپسول فلوکونازول و قرص‌ های ضد بارداری

مصرف فلوکونازول باعث کاهش تاثیر قرص‌های ضد بارداری می‌شود. اگر می‌خواهید بیشتر از یک بار از این دارو استفاده کنید و در این مدت باردار نشوید، در مورد استفاده از لوازم پیشگیری از بارداری (مثلاً کاندوم و دیگر روش‌ها) با دکتر خود مشورت کنید. فلوکونازول می‌تواند در شیر مادر نفوذ پیدا کرده و باعث آسیب به نوزاد شود. اگر در دوران شیردهی قرار دارید، بدون اینکه به دکتر خود اطلاع دهید، از این دارو استفاده نکنید.

کپسول فلوکونازول و تجویز پزشک

فلوکونازول را حتماً با تجویز پزشک مصرف کنید و قبل از مصرف، تمامی مواردی که روی جلد این دارو نوشته شده است را به دقت مطالعه نمایید. همچنین از مصرف دوز بیشتر یا کمتر از مقداری که برای شما تجویز شده است، خودداری کنید و فقط در همان دوره ی زمانی که برای شما تجویز شده، آن را مصرف کنید. میزان دوز مصرفی شما از این دارو، بستگی به نوع عفونتتان دارد. برای مثال، برای درمان عفونت‌های واژن معمولاً فقط نیاز به مصرف یک قرص است. در مورد سایر عفونت‌ها ممکن است نیاز باشد تا میزان بیشتری از داروی فلوکونازول را مصرف کنید؛ در این مورد به دستورالعملی که دکتر برای شما تجویز می‌کند، عمل کنید.می‌توانید داروی مورد نظر را به همراه غذا یا بدون آن مصرف نمائید. قبل از مصرف نوع مایع این دارو، آن را به خوبی تکان دهید. داروی فلوکونازول را در تمام مدت زمانی که دکتر برای شما تجویز کرده، مصرف کنید. علائم شما ممکن است قبل از اینکه عفونت به طور کامل از بدن شما خارج شده باشد، بهبود بیایند. قطع مصرف این دارو ممکن است احتمال ابتلا به عفونت‌های دیگر را – که نسبت به داروهای ضد قارچ نیز مقاوم هستند – افزایش دهد. دیفلوکان یا فلوکونازول، برای درمان عفونت‌های ویروسی مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا به کار نمی‌رود. در صورتی که علائم شما بهبود پیدا نکردند و یا اینکه در طول دوره مصرف شما از این دارو، بدتر شدند، به دکتر مراجعه نمائید. قرص فلوکونازول را در دمای اتاق نگهداری کرده و دور از گرما و رطوبت قرار دهید. نوع مایع این دارو را می‌توانید در یخچال نگهداری کنید اما آن را از یخ زدگی محافظت کنید. مایعِ این دارو را بعد از دو هفته، دور بریزید.

بیشتر بخوانید : قرص ترامادول ♥ قرص فلوکستین ♥ کپسول فارماتون ♥ قرص راکوتان ♥ قرص مترونیدازول

بیماری اختلال شخصیت دو قطبی

بیماری اختلال شخصیت دو قطبی

اختلال شخصیت دوقطبی ,اختلال شخصیت دوقطبی و ناپایدار مرزی,اختلال شخصیت دوقطبی چیست,اختلال شخصیتی دوقطبی,اختلالات شخصیتی دوقطبی,اختلال شخصیتی دوقطبی

توضیحاتی در مورد اختلال شخصیت دوقطبی

افراد دارای اختلال شخصیت دوقطبی می توانند موجب آزار خود و اطرافیان شوند. وجود افسردگی های شدید اما کوتاه مدت و گذرا این افراد را درگیر می کند. اگر به مصرف مواد مخدر اعتیاد دارید بهتر است مراقب روحیات و احساسات خود باشید چون در معرض ابتلا به انواع اختلالات خلقی مانند استرس و افسردگی و اختلالات دوقطبی قرار دارید افسردگی یا شیدایی خفیف و کوتاه‌مدت و یا افسردگی‌ها یا شیدایی شدید در انتظار شما هستند با توجه به شیوع این عارضه های روحی و روانی در معتادان به موادمخدر می خواهیم به روش های درمانی موثر برای این افراد و روش های تشخیص این عارضه در آن ها اشاره کنیم. با توجه به مصرف الکل و مواد مخدر انسان ها در زندگی روزمره خود گاهی دچار اختلالات عاطفی می شوند که افسردگی، اضطراب و استرس را در پی دارند.

در این مطلب از سایت جسارت در مورد اختلال شخصیت دوقطبی صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

اختلال شخصیت دوقطبی یا افسردگی شیدایی

اختلال دوقطبی یا افسردگی شیدایی نوعی اختلال خلقی و بیماری روانی است. افراد مبتلا به این بیماری دچار تغییرات شدید خلق می‌شوند. اختلال دو قطبی به صورت معمول در آخر دوره نوجوانی یا اوائل دوره بزرگسالی تظاهر پیدا می‌کند. این بیماری انواع مختلفی دارد که مهمترین انواع آن اختلال دوقطبی نوع یک و اختلال دو قطبی نوع دو است. تفاوت این دو اختلال در وجود دوره شیدایی است؛ در نوع یک این حالت اتفاق می‌افتد ولی در نوع دو فرم خفیف‌تری از آن که نیمه‌شیدایی است، بروز می‌کند. شروع بیماری معمولاً با دوره‌ای از افسردگی می‌باشد و پس از یک یا چند دوره از افسردگی، دوره شیدایی بارز می‌شود. در تعداد کمتری از بیماران شروع بیماری با دوره شیدایی یا نیمه-شیدایی است. دوره‌های شیدایی از چند روز تا چند ماه به طول می‌انجامند و معمولاً شدت آن‌ها باعث می‌شود که بیمار نیازمند درمان جدی به صورت بستری یا همراه با مراقبت زیاد باشد. با فروکش کردن علایم، به خصوص در اوایل سیر بیماری، معمولاً فرد به وضعیت قبل از بیماری خود برمی‌گردد و به همین دلیل بسیاری از بیماران یا خانواده‌های آنان تصور می‌کنند بیماری کاملاً ریشه کن شده و دیگر نیازی به ادامه درمان وجود ندارد؛ بنابراین درمان خود را قطع می‌کنند. اما قطع زودهنگام درمان خطر برگشت بیماری را بسیار افزایش می‌دهد و باعث می‌شود که بیماری در فاصله چند ماه عود کند.

دوره شیدایی اختلال شخصیت دوقطبی

دوره شیدایی (مانیا) مشخصه تشخیص اختلال دوقطبی است. این بیماری با توجه به شدت این دوره طبقه‌بندی می‌شود. بیماران مبتلا ممکن است ناگهان از اوج شادی و خوشحالی به اوج غم و اندوه فروروند و ارتباطی بین خُلق بیمار و آنچه واقعاً در زندگی بیمار رخ می‌دهد وجود ندارد. دوره شیدایی می‌تواند شدت مختلفی از شیدایی خفیف (نیمه-شیدایی) تا شیدایی کامل با علائم جنون‌آمیز نظیر توهم یا کاتاتونیا، داشته باشد. در این دوره تمرکز کاهش پیدا می‌کند، نیاز به خواب کم می‌شود و بیمار توهم خودبزرگ‌بینی پیدا می‌کند. قضاوت بیمار ممکن است مختل شود و دست به ولخرجی‌های غیرمعمول یا رفتارهای غیرطبیعی بزند. برخی از علائم و نشانه‌های این بیماری شامل موارد زیر می‌شود  بی‌قراری، افزایش انرژی و میزان فعالیت خلق خیلی بالا و احساس نشاط شدید همراه با احساس خودبزرگ‌بینی تحریک‌پذیری مفرط صحبت کردن بی‌وقفه، مسابقه افکار، پریدن از موضوعی به موضوع دیگر با سرعت خیلی زیاد عدم توانایی برای تمرکز، حواس‌پرتی کاهش نیاز به خواب اعتقادات غیرواقعی درمورد توانمندی‌ها و قدرت فرد قضاوت ضعیف ولخرجی یا خساست رفتار متفاوت از حالت معمول که مدتی طولانی ادامه داشته‌است افزایش تمایلات جنسی نشان دادن حرکات و تصمیم‌های ضدونقیض از خود سوء‌مصرف داروها و مواد مخدر، الکل و داروهای محرک رفتارهای اغواگرانه، مداخله‌جویانه، و پرخاشگرانه

دوره افسردگی اختلال شخصیت دوقطبی

افسردگی می‌تواند قبل یا بعد از دوره شیدایی در این بیماران ایجاد شود. درصد کمی از بیماران ممکن است در طول بیماری خود اصلاً افسردگی را تجربه نکنند.

دوره نیمه شیدایی اختلال شخصیت دوقطبی

دوره نیمه-شیدایی همان دوره شیدایی با شدت کمتر است که در آن علائم جنون و خودبزرگ‌بینی وجود ندارد. بسیاری از بیماران در دوره نیمه-شیدایی فعال‌تر از حالت عادی هستند، در حالی که بیماران در دوره شیدایی به دلیل کاهش تمرکز در فعالیت‌های خود دچار مشکل می‌شوند. خلاقیت در بعضی بیماران نیمه-شیدا افزایش پیدا می‌کند. بسیاری از بیماران علائم هایپرسکسولیته را نشان می‌دهد. دوره نیمه-شیدایی ویژگی اختلال دوقطبی نوع دوم و اختلال خلق ادواری است اما می‌تواند در اختلال روان‌گسیختگی عاطفی (اختلال اسکیزوافکتیو) نیز ظاهر شود. نیمه-شیدایی ویژگی اختلال دوقطبی نوع اول نیز هست و زمانی رخ می‌دهد که خلق بیمار بین وضعیت‌های عادی و شیدایی نوسان می‌کند.

دوره خلق ترکیبی اختلال شخصیت دوقطبی

خلق ترکیبی (یا Mixed State) وضعیتی است که در آن هر دو علائم شیدایی و افسردگی به‌طور هم‌زمان بروز می‌کنند (مثلاً تحریک‌پذیری، اضطراب، خستگی، احساس گناه، پرخاشگری، تفکرات خودکشی، ترس، شک یا پارانویا، صحبت بی‌وقفه و خشم). به عنوان نمونه، حالت گریه در وضعیت شیدایی یا تفکرات سریع در وضعیت افسردگی است. حالت‌های ترکیبی معمولاً خطرناک‌ترین دوره در بیماری‌های خلقی هستند زیرا رفتارهایی مانند سوء مصرف مواد، بیماری پانیک و اقدام به خودکشی تا حد زیادی افزایش پیدا می‌کنند.

دسته بندی اختلال شخصیت دوقطبی

معمولاً اختلال دوقطبی به زیردسته‌های زیر طبقه‌بندی می‌شود: اختلال دوقطبی نوع اول وجود یک یا چند دوره شیدایی. وجود دوره افسردگی یا نیمه‌شیدایی برای تشخیص الزامی نیست اما گاهی اوقات اتفاق می‌افتد. اختلال دوقطبی نوع دوم عدم وجود دوره شیدایی، وجود یک یا چند دوره نیمه‌شیدایی و یک یا چند دوره افسردگی اساسی. اختلال خلق ادواری دوره‌های نیمه-شیدایی همراه با دوره‌هایی از افسردگی که به اندازه افسردگی اساسی نباشند.بیشتر افرادی که دارای اختلال دوقطبی تشخیص داده می‌شوند، دارای تعداد دوره، به متوسط ۰٫۴ تا ۰٫۷ در سال، با طول سه تا شش ماه هستند. تناوب سریع به افرادی اطلاق می‌شود که بیشتر از سه دوره در سال را تجربه می‌کنند. بخش قابل توجهی از بیماران دوقطبی شامل این عنوان می‌شوند. در برخی منابع عناوین تناوب بسیار سریع و تناوب به شدت سریع یا تناوب بسیار بسیار سریع تعریف شده‌اند. یک تعریف از تناوب بسیار بسیار سریع، تغییر خلق در طول بازه ۲۴ تا ۴۸ ساعت است. 

انواع اختلال شخصیت دوقطبی

اختلال دو قطبی نوع 1 حد اقل یک دوره خلق شیدا به مدت یک هفته وجود دارد.اگرچه بیشتر مبتلایان دوره افسردگی را هم تجربه می‌کنند ولی بعضی از انها فقط دوره شیدائی را تجربه می‌کنند. دوره های شیدایی بدون درمان بین 3 تا 6 ماه به طول می‌انجامند.دوره‌های افسردگی در صورتی که مداوا نشوند 6-12 ماه ادامه پیدا می‌کنند. اختلال دو قطبی نوع 2 در این نوع بیش از یک دوره افسردگی شدید وجود دارد. در صورتی که شدت خلق شیدایی کم است. این نوع به نام شیدائی خفیف (Hypomania) نامیده می‌شود.

علت اختلال شخصیت دوقطبی

اگرچه دلیل قطعی برای این اختلالات هنوز شناخته نشده‌است، اما محققان بر این باورند که اختلالات دوقطبی منشأ ارثی دارد و ترکیب ژنتیکی افراد بیشتر از تربیت آن‌ها در این اختلالات مؤثر است. ممکن است مشکل فیزیکی در قسمتی از مغز که کنترل حالات روانی را به عهده دارد عامل این اختلالات باشد. به این دلیل است که این اختلالات با دارو قابل کنترل هستند. همچنین نوسانات خلقی ممکن است گاهی توسط استرس یا بیماری بوجود بیایند

عوامل خطر اختلال شخصیت دوقطبی

عواملی که ممکن است ریسک گسترش یک اختلال دوقطبی را افزایش دهند یا به عنوان یک تحریک‌کننده برای اولین دوره این اختلال عمل کنند، شامل این موارد می‌شوند: داشتن بستگان درجه اول مبتلا به اختلال دوقطبی مانند والدین یا خواهر و برادر دوره‌هایی از تجربه استرس بسیار زیاد سوءاستفاده دارو یا الکل تغییرات اساسی زندگی از قبیل مرگ کسی که دوستش داریم یا دیگر تجربه‌های شوک آور

اختلال شخصیت دوقطبی و لیتیوم

گرچه لیتیوم موثرترین تثبیت‌کننده است، اما داروهای دیگری نیز وجود دارد. سدیم والپروت که یک ضد تشنج است. اما هنوز شواهد کافی وجود ندارد که سدیم والپروت به اندازه لیتیوم مؤثر است. این دارو نباید برای خانم‌ها در سنین باروری تجویز شود. کاربامازپین اثر کمتری داشته و کمتر برای اختلالات دو قطبی استفاده می‌شود. اما اگر برای شما مناسب است نیازی به تغییر آن نیست. تجویزهای ضد جنون جدید (مثل اولانزاپین) نیز می‌تواند به عنوان تثبیت‌کننده استفاده شود

عوارض اختلال شخصیت دوقطبی

اگر شما اختلال دوقطبی دارید، همچنین ممکن است شرایط سلامتی خاصی داشته باشید که قبل یا بعد از تشخیص اختلال دوقطبی تشخیص داده شده باشند. چنین شرایطی نیاز به تشخیص و درمان دارند، زیرا آن‌ها ممکن اختلال دوقطبی را بدتر کنند یا اثربخشی درمان را کمتر کنند. این شرایط پزشکی خاص شامل این موارد می‌شود: اختلالات اضطرابی. مثال‌های این اختلال شامل اختلال اضطراب اجتماعی و اختلال اضطراب فراگیر می‌شود. اختلال استرس پس از سانحه (PTSD). بعضی از افرادی که مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه هستند، دارای اختلال دوقطبی هم هستند. اختلال کم توجهی- بیش فعالی (ADHD). اختلال کم توجهی- بیش فعالی علایمی دارد که با اختلال دوقطبی همپوشی دارد. به همین دلیل، تمیز اختلال دوقطبی از اختلال کم توجهی- بیش فعالی دشوار است. گاهی اوقات یکی با دیگری اشتباه گرفته می‌شود. در بعضی موارد، یک شخص ممکن است با هر دو اختلال تشخیص داده شود. اعتیاد یا سوءمصرف مواد. بسیاری از افرادی که مبتلا به اختلال دوقطبی هستند، همچنین ممکن است مشکلات الکلی، تنباکویی و دارویی داشته باشند. داروها و الکل ممکن است که ظاهراً علایم را خفیف کنند، اما در واقعیت افسردگی یا مانیا را تحریک، طولانی‌تر یا بدتر می‌کنند. مشکلات سلامت فیزیکی. افرادی که مبتلا به اختلال دوقطبی هستند به احتمال بیشتری مشکلات سلامتی خاص دیگری از قبیل بیماری قلبی، مشکلات تیروئید یا چاقی دارند

روز جهانی اختلال شخصیت دوقطبی

روز جهانی اختلال دو قطبی (World Bipolar Day) هر ساله در ۳۰ مارس برابر با ۱۰ فروردین گرامی داشته می‌شود. نام‌گذاری ۳۰ مارس برای روز جهانی دو قطبی (WBD) نخستین بار از سوی شبکهٔ آسیایی اختلال دو قطبی (ANBD)، بنیاد جهانی دو قطبی (IBFP) و جامعه جهانی دو قطبی (ISBD) انجام شد. ونگوگ که خود مبتلا به دوقطبی بود در این روز متولد شده‌است و به همین دلیل این روز را برای این مناسبت انتخاب کرده‌اند

افراد مشهور مبتلا به اختلال شخصیت دوقطبی

از افراد مشهور مبتلا به این بیماری می‌توان ونسان ونگوگ، لودویگ ون بتهوون، پابلو پیکاسو، کورت کوبین، ناپلئون بناپارت، ارنست همینگوی، وینستون چرچیل، بریتنی اسپیرز، دمی لواتو، امی واینهاوس، کاترین زتا جونز، جرمی برت، مرلین مونرو، ویرجینیا وولف، صادق هدایت و هالزی را نام برد. چرچیل این بیماری را سگ سیاه می‌نامید

اختلال شخصیت دوقطبی و احساس افسردگی

احساس افسردگی احساسی است که همه ما در طول زندگی آنرا تجربه کرده ایم. این احساس می‌تواند به ما در شناخت و برخورد با مشکلات زندگی کمک کند. اما در افسردگی بالینی یا اختلالات دوقطبی این احساس افسردگی بسیار شدید تر است. در این حالت احساس افسردگی برای مدت طولانی باقی می‌ماند و حتی انجام امور عادی زندگی را سخت یا غیر ممکن می‌سازد. در صورتی که شما افسرده شده باشید متوجه این تغییرات در خود شده اید:

اختلال شخصیت دوقطبی و بالا و پایین رفتن‌های اخلاقی

اختلال دوقطبی با تغییرات و بالا و پایین رفتن‌های اخلاقی بین هیجان و افسردگی شناخته می‌شود. در طول دوره هیجان، فرد ممکن است از واقعیت جدایی کامل پیدا کند. در جنون خفیف یا هیپومانیا که یکی از علائم این اختلال است، فرد وضعیت بسیار پرانرژی پیدا می‌کند اما هوشیاری خود به واقعیت را از دست نمی‌دهد. دکتر بیردن می‌گوید، “جنون خفیف می‌تواند وضعیت واقعاً لذت‌بخشی باشد. روحیه فرد به شدت تقویت می‌شود و انرژی و خلاقیت بسیار زیادی پیدا می‌کند و به نشاط می‌رسد. این قسمت بالای اختلال دوقطبی است.”

علائم اختلال شخصیت دوقطبی

این روانشناس بالینی درباره علائم این بیماری اظهار داشت: علائم بیماری اختلالات دو قطبی بستگی به خلق شما نسبت به افسردگی یا شیدایی بودن دارد.وی با بیان اینکه در افراد افسرده تغییراتی ایجاد می شود، اضافه کرد: این بیماری دچار تغییراتی همچون احساس غم، نیاز به گریستن بدون هیچ دلیلی، از دست دادن تمایل و رغبت به همه چیز، عدم لذت بردن از چیزهایی که قبلا از آن لذت می بردید، از دست دادن اعتماد به نفس، احساس بی ارزشی و ناامیدی، زودرنجی و تحریک پذیری و فکر کردن به خودکشی، مشکل در شروع و به پایان رساندن کارها در افراد می شود. شیبانی به تغییرات فکری در این بیماری اشاره کرد و افزود: تغییرات فکری همچون از دست دادن قدرت فکر کردن مثبت و امیدوارانه، از دست دادن قدرت تصمیم گیری حتی در موارد ساده، مشکل تمرکز کردن و تغییرات جسمی مانند کم شدن اشتها و وزن، مشکل خوابیدن، بیدار شدن زودتر از موقع، احساس خستگی کامل و یبوست در بیماران مبتلا به اختلالات دوقطبی بروز می کند.

بیشتر بخوانید : اختلال دو شخصیتی ♥ شخصیت نمایشی ♥ اختلال شخصیت ♥ اختلال شخصیت خودشیفته ♥ اختلال شخصیت مرزی

اسهال مزمن نشانه چیست

اسهال مزمن نشانه چیست

اسهال مزمن ,اسهال مزمن چیست,اسهال مزمن در کودکان,اسهال مزمن در بزرگسالان,اسهال مزمن کودکان,علت اسهال مزمن چیست,اسهال مزمن نشانه چیست؟,دلیل اسهال مزمن چیست

توضیحاتی در مورد اسهال مزمن

اسهال به خودی خود یک بیماری نیست و بیشتر نشانه ای از مسائل دیگر محسوب می شود. با توجه به علت شکل گیری اسهال، تغییر در رژیم غذایی می تواند تاثیر فوق العاده ای بر جلوگیری و درمان اسهال داشته باشد.

در این مطلب از سایت جسارت در مورد اسهال مزمن صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

اسهال مزمن چیست

اسهال می تواند به صورت حاد یا مزمن طبقه بندی شود. اسهال حاد به طور معمول در نتیجه یک عفونت باکتریایی، ویروسی یا انگلی شکل می گیرد. این نوع اسهال می تواند برای چند ساعت تا چند روز طول بکشد و در بیشتر موارد بی نیاز از درمانی خاص به خودی خود درمان می شود. اسهال مزمن به طور معمول چهار هفته یا بیشتر می تواند به طور مداوم یا آغاز-توقف طول بکشد. بیماری های مختلف مانند سلیاک، سندرم روده تحریک پذیر و بیماری التهابی روده می توانند دلیل آن باشند. در این مطلب بر روش های درمانی برای اسهال مزمن متمرکز خواهیم بود.

التهاب روده

علت اصلی بروز بیماری التهاب روده ناشناخته است، اما می‌توان عوامل خطر و دلایل بروز آن را این طور توضیح داد که از زمان بیشتر شدن مهاجرت از روستاها به شهر و افزایش شهرنشینی و به دنبال آن بهبود سطح بهداشت عمومی و فردی، انجام منظم واکسیناسیون، تغییر رژیم غذایی افراد و مصرف بیشتر غذاهای پرچرب، پر پروتئین، کم فیبر، کاهش تحرک بدنی و شیوع چاقی در جمعیت در بروز بیماری موثرند. همچنین به دلیل بهبود امکانات زندگی استفاده از یخچال‌های خانگی به صورت گسترده رواج پیدا کرد. باکتری‌هایی که محیط مناسب حیاتشان حدود دمای 4 درجه سانتی گراد است رشد بیشتر و بهتری در یخچال‌ها دارند که ممکن است در بروز بیماری نقش داشته باشند. البته آب و هوا از جمله آلودگی و گردوخاک نیز در بروز عوامل مساعدکننده این بیماری نقش دارند و از بحث ژنتیک نیز در این زمینه نباید غافل ماند.

علائم التهاب روده

بیماری التهابی روده خود را با علائم اسهال (همراه یا بدون خون)، خونریزی از مقعد، درد شکمی، کاهش وزن و تب خود را نشان می‌دهد. در واقع اسهال مزمن و طولانی‌ مدت، خونریزی در مدفوع و گاهی تکرر مدفوع و دل پیچه از نشانه‌های بارز ابتلا به بیماری التهاب روده است. همچنین بیماری‌هایی همچون التهاب کبد و کبد چرب،‌ زردی و تنگی مجاری صفراوی نیز می‌تواند از عوارض بیماری‌های التهاب روده باشد و در برخی افراد حتی قرمزی چشم و زخم‌های پوستی نیزمی‌تواند نشانه‌های ابتلا به این بیماری باشد.

دلیل اسهال مزمن در کشورهای غربی

سندرم روده تحریک پذیر و عدم تحمل غذایی یکی از شایع‌ترین دلایل اسهال مزمن در کشورهای غربی هستند. سندرم روده تحریک پذیر در اشکال مختلف شامل یبوست، اسهال و یا ترکیبی از هر دو نمایان می شود. خوشبختانه امکان مدیریت حالت اسهال سندرم روده تحریک پذیر از طریق ایجاد تغییرات در رژیم غذایی مانند دنبال کردن یک رژیم غذایی کم FODMAP وجود دارد. FODMAPها کربوهیدارت هایی طبیعی موجود در مواد غذایی از جمله میوه ها، غلات و حبوبات هستند که می توانند زمینه ساز اسهال و مشکلات مرتبط با گوارش در افراد حساس شوند. حدف FODMAPها از رژیم غذایی تنها روش علمی اثبات شده برای مدیریت سندرم روده تحریک پذیر است. روند سیستماتیک دیگر برای شناسایی موارد دیگر عدم تحمل غذایی نیاز است. باید سوابق مصرف مواد غذایی و نشانه های ایجاد شده را یادداشت کنید و از نظارت و مشاوره یک متخصص تغذیه استفاده کنید.

اسهال مزمن و پروبیوتیک ها

پروبیوتیک ها باکتری هایی سودمند هستند که می توانند سلامت گوارش شما را بهبود ببخشند. برخی مطالعات نشان داده اند که آنها می توانند برخی انواع مشخص از اسهال حاد را درمان کنند اما اثرگذاری آنها بر اسهال مزمن چندان روشن نیست. طی مطالعه ای که روی 362 بیمار مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر انجام شد، نشانه های کلی و رضایت از اجابت مزاج پس از چهار هفته استفاده از پروبیوتیک ها در مقایسه با گروه کنترل که دارونما دریافت می کردند به میزان 20 درصد افزایش یافت. اگر در پی مصرف یک پروبیوتیک هستید باید حداقل به مدت 4 هفته برای ارزیابی تاثیر آن صبر کنید. افزون بر این، برخی محصولات ممکن است حاوی مواد تشکیل دهنده سرشار از FODMAPها باشند که باید در وهله نخست مد نظر قرار بگیرند.

درمان اسهال مزمن با فیبر

فیبر نوعی کربوهیدارت قابل گوارش است که می تواند سلامت شما را تحت تاثیر قرار دهد. دو نوع متفاوت فیبر وجود دارند که به نسبت های مختلف در مواد غذایی گیاهی یافت می شوند و شامل فیبر محول و فیبر نامحلول می شوند. فیبر محلول به طور معمول در جو دو سر، مغزهای خوراکی، دانه ها و حبوبات یافت می شود. فیبر محلول به بهبود سلامت متابولیک و تنظیم حرکات روده کمک می کند. فیبر نامحلول با آب ترکیب نمی شود و تقریبا به طور دست نخورده از دستگاه گوارش عبور می کند. فیبر نامحلول به عنوان غذا برای باکتری های روده عمل می کند و برای حفظ تعادل میکروبیوم ضروری است. این نوع فیبر به بهبود مدت زمان انتقال مدفوع در روده کمک می کند. بدون در نظر گرفتن اجابت مزاج، مصرف فیبر فراوان برای سلامت مفید است. چندین مطالعه آثار مکمل های فیبر محلول بر سندرم روده تحریک پذیر را مورد بررسی قرار داده اند. به طور کلی به نظر می رسد آنها به طور قابل اعتماد نشانه ها را کاهش نمی دهند، اگرچه تمامی این مطالعات به طور ویژه اسهال را مد نظر قرار نداده اند.

اسهال مزمن و انجام تمرینات ورزشی

انجام تمرینات ورزشی با شدت کم تا متوسط می تواند به بهبود مشکلات گوارشی کمک کند. مکانیزم این مساله به طور کامل مشخص نشده است اما بهبود حرکت روده و افزایش انتشار هورمون های گوارشی می توانند به این شرایط منجر شوند. به طور ویژه، یوگا می تواند به کاهش اسهال در موارد سندرم روده تحریک پذیری اسهالی کمک کند. برخی افراد هنگام انجام ورزش هایی با شدت بالا به ویژه دویدن در مسافت های طولانی درد و اسهال را تجربه می کنند. این مساله اغلب به «روده دونده» ارجاع داده می شود که اگر مشتاق به دویدن هستید باید اطلاعات بیشتری درباره آن کسب کنید.

درمان طبیعی اسهال مزمن

چندین درمان طبیعی و درمان های جایگزین برای کمک به بهبود استرس گوارشی وجود دارند که در ادامه به برخی از آنها اشاره می کنیم. روغن نعناع: روغن نعناع می تواند به کاهش نشانه های سندرم روده تحریک پذیر کمک کند، با این وجود، شواهد کمی درباره تاثیرگذاری آن در درمان اسهال به صورت ویژه وجود دارند. قرص های ذغال چوب: شواهدی وجود دارند که نشان می دهند قرص های ذغال چوب می توانند نفخ و درد شکمی را در برخی بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر کاهش دهند. با این وجود، تاثیرگذاری آن در درمان اسهال به طور ویژه ثابت نشده است. مخمر سنت جان: آزمایشات متعدد هنگامی که به صورت روزانه از این مخمر استفاده شده است، بهبود در نشانه های سندرم روده تحریک پذیر را نشان داده اند.

اسهال مزمن و کم آبی بدن

در شرایطی که اسهال کاملا بی ضرر به نظر می رسد اما این شرایط می تواند به کم آبی بدن و در موارد شدید به سوء تغذیه منجر شود. همچنین، داروهایی وجود دارند که می توانند به طور موقت به توقف اسهال کمک کنند. اما همانند یک رژیم غذایی کم FODMAP، دارو نمی تواند به صورت ریشه ای به مشکل اسهال رسیدگی کند. در هر صورت، اگر اسهال بیش از دو روز طول کشید باید به پزشک مراجعه کنید.

علل اسهال مزمن

اسهال مزمن یکی از علل شایع مراجعه بیماران به درمانگاه‌ها می‌باشد و بیماریهای مختلفی با منشا روده کوچک یا روده بزرگ می‌توانند باعث آن گردند، تعدادی از این بیماران بواسطه کولونوسکوپی نرمال، پزشک را با مشکل تشخیصی مواجه می‌کنند و به غلط تشخیص سندرم روده تحریک پذیر داده می‌شود. هدف از این مطالعه تعیین علل اسهال در این بیماران بود. مواد و روشها: در یک مطالعه توصیفی، تمام بیمارانی که در مدت 11ماه (مرداد ماه 1382 لغایت خرداد 1383) با اسهال مزمن غیر خونی به کلینیک گوارش بیمارستان شریعتی تهران مراجعه نمودند، مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات شخصی، تاریخچه دارویی و یافته‌های بالینی بیماران ثبت و تستهای روتین آزمایشگاهی، بررسی تیروئید وHIV ، سرولوژی سلیاک، ترانزیت روده باریک و کولونوسکوپی همراه با بیوپسی از قسمتهای مختلف آن انجام شد و در موارد لازم، آندوسکوپی فوقانی با بیوپسی از دئودنوم نیاز انجام پذیرفت. یافته‌ها: 65 بیمار (34 مرد و 31 زن با میانگین سنی ۳۹.۶±۱۶سال) در این مطالعه وارد شدند. 43 بیمار (2/66%) معیارهای سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) را داشتند، از این تعداد 38 بیمار (4/88%) IBS و پنج بیمار (6/11%) بیماری دیگری غیر از IBS (3 بیمار کولیت میکروسکوپیک و دو بیمار سندرم سو جذب) داشتند. 13 بیمار (20%) مشکل ارگانیک داشتند که شامل: کولیت میکروسکوپیک در 4 بیمار (2/6%)، سندرم سو جذب در پنج بیمار (7/7%) و کرون در یک بیمار (5/1%) بود. 75% بیماران با کولیت میکروسکوپیک معیارهای IBS نیز داشتند. در مجموع شایعترین علت ارگانیک اسهال مزمن، سندرم سو جذب و کولیت میکروسکوپیک بود. در 14 بیمار (5/21%) نیز علتی برای اسهال پیدا نشد. نتیجه‌گیری:در بیماران مبتلا به اسهال مزمن غیر خونی که کولونوسکوپی نرمال دارند قبل از تشخیص IBS، بهتر است بیوپسی کولون جهت بررسی احتمالی کولیت میکروسکوپیک انجام شود و در صورت نیاز، بررسی از نظر رد بیماریهای روده باریک نیز انجام گیرد.

اسهال چیست

اسهال به صورت افزایش تعداد اجابت مزاج (بیش از 3 بار در روز) و/ یا وجود مدفوع شل یا آبکی تعریف می شود که به دو دسته حاد و مزمن تقسیم می شود

انواع اسهال مزمن

اسهال مزمن به اسهالی گفته می شود که بیش از 4 هفته تداوم داشته باشد که اسهال مزمن به سه دسته کلی اسهال آبکی ، اسهال چرب و اسهال التهابی تقسیم می شود اظهار کرد : اسهال آبکی به دو دسته اسهال ترشحی و اسموتیک تقسیم بندی می شود که شایعترین علل اسهال ترشحی شامل سوء جذب اسید های صفراوی، بیماری های اندوکرین ( هیپرتیروئیدیسم)، داروها، بیماری کرون و کولیت میکروسکوپیک و… هستند.

اسهال مزمن و مصرف دارو

عوارض جانبی حاصل از مصرف منظم داروها و سموم از شایع‌ترین علل ترشحی اسهال مزمن هستند. صدها دارویی که توسط پزشکان تجویز یا بدون نسخه تهیه می‌شوند، ممکن است اسهال ناخواسته ایجاد کنند (به مبحث سایر علل اسهال حاد مراجعه کنید). همچنین استفاده مخفیانه و عادتی از ملین‌ها ]مانند سنا، کاسکار، بیزاکودیل، ریسینولئیک اسید (روغن کرچک)[ باید مورد توجه قرار گیرند. آب و سدیم و نیز انتقال سریع مواد و ایجاد سایر تغییرات می‌تواند موجب بروز اسهال ترشحی شود. خوردن غیرعمدی بعضی از سموم محیطی (مانند آرسنیک) ممکن است به جای اسهال حاد نوع مزمن آن را ایجاد کند. گاهی بعضی از عفونت‌‌های باکتریایی می‌توانند ادامه یابند و با اسهال ترشحی همراه باشند.

اسهال مزمن و هورمون ها

عوارض جانبی حاصل از مصرف منظم داروها و سموم از شایع‌ترین علل ترشحی اسهال مزمن هستند. صدها دارویی که توسط پزشکان تجویز یا بدون نسخه تهیه می‌شوند، ممکن است اسهال ناخواسته ایجاد کنند (به مبحث سایر علل اسهال حاد مراجعه کنید). همچنین استفاده مخفیانه و عادتی از ملین‌ها ]مانند سنا، کاسکار، بیزاکودیل، ریسینولئیک اسید (روغن کرچک)[ باید مورد توجه قرار گیرند. آب و سدیم و نیز انتقال سریع مواد و ایجاد سایر تغییرات می‌تواند موجب بروز اسهال ترشحی شود. خوردن غیرعمدی بعضی از سموم محیطی (مانند آرسنیک) ممکن است به جای اسهال حاد نوع مزمن آن را ایجاد کند. گاهی بعضی از عفونت‌‌های باکتریایی می‌توانند ادامه یابند و با اسهال ترشحی همراه باشند.

اسهال مزمن و کمبود لاکتاز

نقایص اکتسابی یا مادرزادی دی‌ساکاریدازها و سایر آنزیم‌های پرزهای جدار روده موجب سوء جذب کربوهیدرات و بروز اسهال اسموتیک همراه با pH پایین می‌شود. یکی از شایع‌ترین علل اسهال مزمن در بزرگسالان، کمبود لاکتاز است وسه چهارم غیر سفیدپوستان در سراسر دنیا و ۳۰-۵درصد افراد در ایالات متحده به آن مبتلا هستند؛ میزان کل لاکتوز مصرفی در هر زمان برروی علایم ایجاد شده تأثیر می‌گذارند. اکثر این بیماران یاد می‌گیرند که بدون هیچ گونه درمان با مکمل‌های آنزیمی از مصرف فراورده‌ها شیر باید اجتناب کنند. بعضی از قندها مانند سوربیتول، لاکتولوز یا فروکتوز به طور کلی جذب خوبی ندارند و به دلیل مصرف مقدار زیادی دارو، آدامس یا آبنبات‌های شیرین شده با این قندهای غیر قابل جذب، اسهال ایجاد می‌شود.

اسهال مزمن و سوء جذب چربی

سوء جذب چربی ممکن است اسهال چرب وبدبو ایجاد کند که به سختی شسته می‌شود و اغلب با کاهش وزن و کمبودهای تغذیه‌ای ناشی از سوءجذب همزمان اسیدهای آمینه و ویتامین‌ها همراه است. مقدار تولید مدفوع به علت اثرات اسموتیک اسیدهای چرب، خصوصاً بعد از هیدروکسیلاسیون باکتریایی و به درجات کمتر در اثر وجود چربی خنثی، افزایش می‌یابد. از نظر کمی، استئاتوره با چربی مدفوع بیش از میزان طبیعی g/d7 مشخص می‌شود؛ در اسهال به علت انتقال سریع در لوله گوارش چربی مدفوع می‌تواند تا g/d14 هم برسد. در بیماری‌های روده باریک مقدار متوسط چربی مدفوع g25-15 در روز و در نارسایی فعالیت اگزوکرین پانکراس اغلب بیش از g32 است. اختلال هضم داخل مجرایی، سوءجذب مخاطی، یا انسداد لنفاتیک ممکن است استئاتوره ایجاد نماید.

بیشتر بخوانید : اسهال ♥ اسهال خونی ♥ اسهال حاد ♥ یبوست مزمن ♥ دل درد